Nederland,

Siena, 7 km. Vanmorgen beetje regen, 23 graden

Gisterenavond lekker wijntje gedronken op een van de vele terrassen. Zit ik daar vreselijk gelukkig te zijn in mijn eentje, komt de serveerster naar me toe en vraagt of alles wel goed gaat. Ik zeg van wel, maar hoezo dan? Zegt ze dat ik er zo verdrietig uitzie…..😀
Ik heb haar wel bedankt voor het vragen, dat vind ik dan wel weer heel goed. Misschien vond zij het verdrietig dat ik alleen ben?
Je ziet hier inderdaad geen mensen bijna alleen eten of op terras zitten.

Vandaag de toerist geprobeerd uit te hangen, maar ben niet verder gekomen dan de Duomo en de kerk van Franciscus.
Alleen al voor de prachtige vloeren in de Duomo moet je naar Siena komen, echt bizar mooi zeg.

Wat wel weer heel raar is, dat ik zonder wandelschoenen, rugzak en stokken ik heel onzeker loop. Ik struikel en loop onvast. Ik hoop dat ik wel weer normaal ga lopen als ik thuis ben.
Ik wilde ook gewoon geen sandalen aan vandaag en besefte dat ik gewoon pelgrim wil zijn en geen toerist. Beetje kinderachtig dat wel, maar wie houdt mij tegen….

Nog een week of 2 te gaan. Ik denk wel wat vaker aan huis nu. Binnenkort wordt mijn kleinzoon geboren en ga het net niet halen om op tijd voor de geboorte te zijn. Ik mis Jos en de kinderen, maar het idee dat het binnenkort gaat eindigen vind ik ook weer moeilijk.
Tis nog bijna 300 km, dus nog even te gaan om aan het idee te wennen.

Geschreven door Pepi.loopt.naar.rome

3 okt 2021Siena

5 okt 2021Heuvels op en af

Al 12 reacties bij dit reisverslag

Hm..snap ik wel..zal een enorme overgang zijn..nog maar even genieten van alle avonturen 🍀
Dien 2021-10-04 16:32:52

Jeetje, dat is zeker lief zeg dat ze serveerster kwam vragen of het goed gaat. Gelukkig wel dus! Jij schrijft het en ik dacht er vandaag aan: echt lang onderweg al, ga je geen dingen missen ............Mooie vloer! Dat lopen als 'normaal mens' :-) komt wel goed hoor! Fijne avond!
Karen 2021-10-04 16:35:14

Je bent gelukkig maar toch een beetje verdrietig om de redenen die je aan het eind van je blog noemt. En dat is ook wel te begrijpen. Je zal thuis in Den Haag best weer even moeten wennen, maar ik zou zeggen, geniet ten volle van wat je nu meemaakt en de rest komt later. Je bent met iets heel groots bezig
Sonja 2021-10-04 16:39:28

Het valt me op dat waar je ook komt de plaatselijke bevolking vaak heel hartelijk is. Fijn is dat! Je kunt de komende 300 km langzaam wennen aan het idee van weer thuis komen
Genoveva 2021-10-04 16:40:46

Zo zie je dat geluk en verdriet dicht bij elkaar liggen. Ik zou zeker ook gelukkig worden van die prachtige vloer. Langzaam wennen aan het idee van thuiskomen, loslaten van de reis, met prachtige herinneringen en mooie verhalen voor je kleinkinderen (en mij)
Inge 2021-10-04 16:47:59

Het was gisteren de sterfdag van Franciscus. Je was vandaag in de kerk van Franciscus. En je gaat naar de stad waar Franciscus de paus is. Heb je goed gezien Patrick. Stiekem ben ik een fan van Franciscus.
Patrick 2021-10-04 16:48:14

Zo schitterend daar. We zijn er bijna?
arthur 2021-10-04 16:50:50

Nog maar twee weken! Wauw Pepi, je bent bijna aan het einde van een enorm avontuur!! Applaus!!
Marianne (Preau) 2021-10-04 16:54:39

Jeetje Pepi wat lief dat iemand aan je vraagt of het goed gaat, ik kan er blij van worden dat ze het aan jou vragen. Kan mij voorstellen dat je een dubbel gevoel hebt, bijna aan het einde van een bijzonder avontuur met jezelf wat je zal missen, maar ook blij om thuis te zijn. Blijf genieten van deze mooie reis.
Marian 2021-10-04 17:01:18

Fijn dat je zo vreselijk gelukkig kan zijn in je eentje op zo'n terras. En ja dat 'gewone' lopen komt heus wel weer, is namelijk een beetje onhandig met bergschoenen en wandelstokken op je werk ;) En wennen hier gaat ook lukken als je weer in je eigen huis en bij Jos en de kids bent. Dus geniet nu met volle teugen van wat je nu doet. Het is echt bijzonder, dikke knuffel
Hanneke 2021-10-04 17:31:19