Olloy-sur-Viroin, 25 graden, 10,5 km

Vanmorgen behoorlijk stijfjes wakker geworden.
Jos zijn knie blijft stabiel, maar er zijn na gisteren wat pijntjes die aandacht vragen bij gekomen.
We hebben echt de klassieke beginnersfout gemaakt die we juist niet wilde maken.
Bijna 29 km met bepakking op dag 2 is killing.

Vandaag besloten we een klein stukje te lopen om het lijf de aandacht te geven die het verdient.
We hebben geslenterd door de prachtige velden en hebben pauze genomen onder een bijna magische boom.
Het was zo fijn om gewoon hier te zijn en vooral met elkaar te zijn.

We besloten de weg af te gaan en een duister bospad te nemen die volgens onze gps naar onze eindbestemming van vandaag zou brengen.
En dat deed het……

Op een gegeven moment zagen we mensen beneden op een pad langs de rivier lopen en dat wilden we ook. We moesten dan wel heel stijl naar beneden over een modderig pad. Moest kunnen volgens Jos………..
Enfin, om het kort te houden: ik hing halverwege aan een boom gekleefd en durfde niet meer voor of achteruit. (Pietert jij snapt wat ik bedoel). Bij elke stap gleed ik verder weg.
Jos, mijn redder heeft me met de wandelstokken naar boven getrokken en me moed ingesproken.
Ik heb het gered, maar dit nooit meer.

Ik vraag me af hoe ik alleen over de Grote Sint Bernhard moet komen….

Geschreven door Pepi.loopt.naar.rome