Calvazzola, 24,5 km, zon en bewolkt

Gisterenavond zat ik in het grote huis van de kerk samen met andere pelgrim.
Ik kom de laatste tijd in Italië steeds vaker pelgrims tegen. Meestal erg gezellig en zoals ik gisteren al schreef heb je eigenlijk al heel snel fijne en diepe gesprekken.
Waarschijnlijk komt dat omdat je emotioneel nogal openstaat vanwege moeheid en het feit dat iedereen uit de comfort zone is weggetrokken.
Dat levert fijne contacten op. Soms zit er iemand tussen waarmee het eigenlijk helemaal niet klikt.
Sterker nog, waarmee er een antipathie mee is en waar je steeds mee op de proef wordt gesteld.
Zo iemand heb ik ontmoet en ik kom er niet van af.

Gister dus samen met die pelgrim alleen in dat grote huis en het liep niet zo goed. Ik moet er van af dus, maar ergens vind ik dat ook moeilijk om allerlei redenen. Weer lessen te leren dus.

Verder vandaag veel klimmen, maar ook weer prachtige natuur. Vooral in het ochtendlicht is het weer vreselijk genieten.
Het laatste stukje dus over de rustige weg gegaan. Ik zal nooit weten wat ik gemist heb hahaha.

Ik heb geen idee wat ik morgen zal doen. Een klein stukje naar de top, of eroverheen en nog 20 km dalen naar Pontremoli. Ik denk nog even na…

Geschreven door Pepi.loopt.naar.rome