Chatillon, 28,6 km, zon en af en toe een windvlaag

Gisteravond was het weer reuze gezellig met Pieter en Irene. We hebben lekker vis gegeten op een terras, calamari fritti jammie.
Onvermijdelijk is er dan weer het afscheid. Sjonge wat was het gezellig en wat vind ik het even lastig om weer alleen te blijven.

Vanmorgen heb ik me ook vreselijk verslapen. Ik werd pas om 7.15 uur wakker. Ik had me voorgenomen om dan al lang op pad te zijn, want er stond minimaal 28 km op me te wachten.
Ik kwam ook niet op gang en heb wel 3 koffie op verschillende terrassen gedronken en maar treuzelen…..
Uiteindelijk om 9.15 uur vertrokken met een flinke tegenzin.
Ik had me voorgenomen om onderweg lekker te gaan lunchen, zodat ik vanavond niet uit eten hoefde. Het was heel druk in de pizzeria en ze waren ongeduldig, omdat ik de taal niet spreek. Uiteindelijk heb ik het verkeerde besteld en dat luste ik niet.

Toen ik verder liep had ik even een dieptepunt bereikt. Ik zag mezelf lopen km na km op de drukke asfaltweg. Alleen en nog steeds hongerig.
Toen waaide ook mijn 3e hoedje weg en kon ik die net niet meer pakken. 😧

Ik liep vandaag in het Aostadal tussen enorme bergen door. Ik zal blij zijn als ik de bergen achter me kan laten.

Om half 6 was ik pas “binnen” Nu even relaxen voordat ik een hotel voor morgen ga opzoeken.

Geschreven door Pepi.loopt.naar.rome