Na nog een nacht op de heerlijke strandplek bij Manolada nemen we afscheid van onze tijdelijke hond en verlaten we bij Patras de Peloponnesos over de imposante Rion-Antirionbrug, waar we met Lysander al drie keer onderdoor zeilden.
Eenmaal op het vasteland rijden we door bergachtig gebied met onvoorspelbare geiten, schapen en zelfs koeien in de berm, die het zomaar in hun kop kunnen halen dat het gras aan de andere kant van de weg minder geel is.
Oppassen dus! We missen een afslag en komen in een dorpje met heel smalle straatjes en steile hellingen terecht.Tijdens het keren raakt de achterbumper met een akelig geschraap de straat.

Aangekomen op onze overnachtingsplek aan de rand van Astakos probeer ik de bumper weer op zijn plek te krijgen, wat maar gedeeltelijk lukt. Met wat dikkere schroeven blijft de zaak in ieder geval redelijk op zijn plek. Wat vervelender is dat de hele linker achterlichtunit niet meer werkt. Het lijkt een kwestie van een los massakabeltje of zo, maar de oorzaak blijft onvindbaar. Dan voorlopig maar extra voorzichtig zijn bij het linksafslaan en een hand uitsteken.

Terug op Cleopatra Marina is er een heerlijke douche en gaat eerst maar de was in de machine van de werf. Dat is toch wel een prettige service.
Verder wat poetsen aan Lysander en een duik in de baai.
We gaan door naar Lefkas en overnachten op de kade in het haventje van Lygia aan de oostkant van het eiland, waar we een typisch Grieks terrasje ontdekken.

In Nidri zetten we de camper op een doodlopend weggetje, aan de Tranquil Bay, waar we een volle week ongestoord kamperen. We hebben in Vlikho, twee kilometer verderop een afspraak met Rolf, de surveyor die de beoogde nieuwe boot aan een grondige inspectie heeft onderworpen. Er zijn geen grote gebreken aan het licht gekomen; de boot verkeert voor zijn leeftijd van 17 jaar in goede conditie, dus kunnen we, na bij Matt de makelaar nog wat van de prijs afgepraat te hebben, tot aankoop overgaan.

Er zijn wel wat zaken aan vervanging toe, zoals de zeilen en het rubber manchet van de
saildrive. Hiervoor vragen we offertes aan. Ook voor vervanging van de complete verstaging, die optisch nog in goede staat verkeert, maar om verzekeringstechnische redenen
na een X aantal jaren vervangen dient te worden. Als de mast overboord gaat wil je niet dat iemand van de verzekering zegt “sorry, geen dekking want de verstaging is te oud”.
Kortom, toch weer wat duurder dan begroot, maar dan héb je ook wat!

De “nieuwe” boot, een Bavaria 38
dopen we om tot KEROS, de naam die ze al had voordat makelaar Matt eigenaar was en haar Creo noemde.
Keros is een mythisch eilandje in de Cycladen noord van Amorgos, waar al 3000 jaar BC(!) een beschaving heerste. Nu wonen er voornamelijk geiten en schapen en verblijven er af en toe wat archeologen, uiteraard. De man die de naam op de boot kwam plakken wist te vermelden, dat keros ook het Griekse woord voor weer is. Daar heb je op een zeilboot dus veel mee te maken.
Matt noemde in het verleden al zijn eerdere boten al Creo en het is ook de naam van zijn YouTube
Kanaal Creo Sailing (best leuk, de recentere filmpjes gaan over onze boot) en van de jachtmakelaardij die hij tegenwoordig bestiert. Zo’n
“Merk” daar moeten wij maar niet tussen gaan zitten. Alle Britten die we spreken kennen Creo van de YouTubefilmpjes; daar wil je niet steeds op aangesproken worden.

Ondertussen begint nu ook in Griekenland het aantal Covidbesmettingen snel op te lopen, waardoor de Griekse regering besluit om weer een lockdown in te voeren. Voor de Grieken is dit dramatisch en voor ons hooguit hinderlijk; je kunt je natuurlijk niet een maand of langer opsluiten in die camper. Omdat we al eerder besloten hadden om de winter in Griekenland te blijven, gaan we in de omgeving van de Konidariswerf tussen Nidri en Vlikho in, waar KEROS staat, woonruimte zoeken.
Via via huren we in Vlikho aan de baai een prachtig gloednieuw appartement met een riant balkon op de eerste etage met twee slaapkamers en zelfs twee badkamers. Jammer dus dat we geen gasten kunnen ontvangen in deze tijd.

De Griekse lockdown is op papier wat strenger dan de Nederlandse, maar omdat de besmettingen zich vooral rond grote steden als Athene en Thessaloniki concentreren wordt er in uithoeken als Lefkas niet heel streng gehandhaafd. Wél is er van 21 tot 5 uur een avondklok die nageleefd moet worden. Dit is voor ons niet zo moeilijk want er is geen winkel of taverna open, buiten de supermarkten.

De camper staat als “strandhuisje” aan de overkant van de straat op het kiezelstrand en de bijboot van Keros dobbert in de baai aan twee boeitjes.
We kunnen “naar het werk” op de werf varen en hebben dan niets te maken met beperkingen in bewegingsvrijheid.
Officieel moet je voor iedere verplaatsing buitenshuis een sms sturen met je naam, de plaats waar je bent en een code:
1 = doktersbezoek, 6 = lichaamsbeweging of hond uitlaten, bij voorbeeld. De zwerfhond op de werf hebben we al Nr. 6 gedoopt!

Omdat de makelaar op Cleopatra Marina mogelijk een belangstellende voor Lysander heeft, reizen we -illegaal- naar die werf, die in een andere provincie ligt dan Lefkas. De toegang tot het eiland is makkelijk te controleren: zet één agent bij de Santa Maurabrug over het kanaal en er komt niemand stiekem op en af. Maar nee, geen agent te bekennen, dus kunnen we rustig naar Lysander.
We blijven vier dagen met de camper op de werf en zetten de boot helemaal in de was en behandelen het interieur met teakolie, waarvan het houtwerk enorm opknapt en de binnenkant lekker gaat ruiken.

De terugweg, via de zeilmaker in Lefkas verloopt eveneens probleemloos. O ja, die belangstellende voor Lysander woont ook in een andere provincie, Arta en kan daarom helaas niet komen kijken. En passant kunnen we de verlichting van de camper voor een paar tientjes ook weer in orde laten brengen bij een auto-
elektriekzaakje.

De Griekse lockdown zou tot 1 december gaan duren, maar mensen die we spreken verwachten dat het allemaal nog wel wat langer kan gaan duren, net als in Nederland dus.
Nou ja, we hebben een riant dak boven ons hoofd, een uitzicht dat niet snel zal vervelen en we kunnen ons met wat creativiteit over land en water toch nog wel verplaatsen, dus we slaan elkaar wel door deze lockdown heen.

Blijf gezond, allemaal!

Geschreven door Paulenmarijkeoppad