Het is lang geleden dat ik nog eens een nachtje heb doorgeslapen (body battery op 85% is ook al effe geleden voor de Garmin liefhebbers).

Er komt al gauw een domper op het gezellige wakker worden. De geur verklaart het geronk waarmee we gisteren in slaap zijn gevallen. We gokken op een waterzuiveringstation. Een overspoeling van walging bekruipt vooral de meisjes die even geen houding weten met zichzelf. De gevoelige zintuigen waar 3 van de 4 gezinsleden gezegend mee zijn worden serieus op de proef gesteld. Inge probeert het te compenseren met deo en het potteke om muggen te verdrijven open te zetten.

We vluchten na een mini-niet-zo-heel-legale-douche op de camping over de baan en een mini ontbijt dat toch niet kan smaken weg van de camperplaats richting dorpje. Onderweg zien we 2 mensen tot aan hun lende in het water ploeteren, alsof ze een marathon snel-wandelen-door-slib aan het doen zijn. 🤔

Fae vindt oorbelletjes waar ze niet aan kan weerstaan en sleffers in het dorpje, Finn een mega slush.
Ondanks de stijgende temperaturen bezoeken we toch nog even fort Fouras, voor we de baan opgaan. Daar zien we foto's door de jaren heen, Fae is helemaal enthousiast wanneer ze wingfoil en windfoil op de foto's ziet staan. En dus ook dabbende mensen tot aan hun lende in het water die de zee afstappen. Zou het dan een plaatselijk iets zijn?

Het plan was om richting Biscarosse te rijden. Na het checken van onze meteo-app besluiten we nog even te wachten. 37 graden is zelfs voor de koudbloedigen net iets te warm. De meiden hebben wat last met schakelen, dus wel stellen hun flexibiliteit stevig op de proef door te melden dan we de plannen gaan wijzigen. We zullen dan voor plan B gaan en een dagje Île d'Oléron doen, misschien zelfs 2. Daar is het morgen 'maar' 32 graden en koelt het dan af.

Inge begint volop te zoeken naar slaapplaatsen. Een camping met zwembad klinkt als een heerlijk idee. Maar duuuuur! Zo zijn we nu op een camperplaats terecht gekomen bij Boyardville, niet al te ver van het strand. Dat de zee maar tegen vanavond 11u terug aan land komt (en dus pas dan voldoende dicht om te zwemmen), steekt een beetje tegen. Het vele slib lijkt ook hier aanwezig, of dat leek toch zo vanuit de camper. Het water is allesinds mijlenver wanneer het laag staat.

We hebben ons de laatste 3 uren verscholen in de schaduw, op zoek naar een plek voor morgen waar zowel de meiden als Bodhi ok zullen zijn. Bodhi heeft echt last van de warmte. Deze ochtend moesten we haar al een stuk dragen en toen viel de temperatuur zelfs nog mee met een 26 graden.

Inge geniet nog van haar gescoorde mosseltjes van gisteren. Aan het smakken te horen zijn ze heerlijk!

's Avonds koelt het voldoende af om op verkenning te gaan naar het stadje. Da's een beetje een teleurstelling, het marktje biedt enkel temu-rommel en 10 vrouwen die vlechtjes maken aan. Ieder restaurant biedt mosselen aan, maar zo goed als niks anders lekker van seafood. We gaan fort Boyard van ietske dichter bekijken dan gisteren, kopen ons nog een dessert en eindigen de dag met het bekijken van de filmpjes van de turnsters.

De meisjes liggen er pas in en kunnen alsnog moeilijk de slaap vatten door de warmte die blijft hangen. Dat was een goede beslissing van ons om die 37 graden te skippen. 😅

Geschreven door Nature.lovers.on.the.move