Wakker worden is met een dubbel gevoel vandaag.

Het is de dag dat we terug naar huis rijden, de strijd gaan aangaan met het hoge gras en langzaam terug richting schooljaar-ritme gaan. We zullen ook kennis maken met onze nieuwe buren, wat voor iedereen een beetje spannend is. We beelden ons ook in hoe dat voor hen moet zijn. 😅

Het afscheid nemen van Janneke (en Jan) bij BijZee valt iedereen precies wat zwaar. Zelfs Janneke zelf heeft het er lastig mee. Er wordt nog wat geknuffeld en huis, wijle weg.

Fae heeft een watersporthelm nodig, we maken van de gekke wind-dag vandaag gebruik om enkele winkels te doen. Helaas zijn watersporthelmen in kindermaat een zeldzaamheid. Tegen de middag hebben we al 2 winkels gedaan, zonder enig succes.

De surfspot bij NO-wind die Jerre ons had aangeraden was een nogo, aan het strand nochtans, wat Finn wel heel leuk vond. Zij wil absoluut nog even een put graven, of met het zand spelen. Maakt al niet uit.

We rijden door naar de punt, waar we weten dat er stenen te rapen vallen voor het sup-kamp (anders zou die activiteit van stenen beschilderen in het water vallen 😅).
Met het rijden naar de punt zie ik plots allemaal mensen staren door hekken. Bizar, ik druk snel op de rem, maak een draai van 180graden en we gaan nieuwsgierig kijken wat de commotie betekent.
In eerste instantie zien we een sluis openstaan en heel wat stroming. Tot we plots een kopje boven water zien verschijnen en nog eentje en nog eentje! Finn is in de zevende hemel. Ze vraagt zich af of zeehondjes onder water kunnen ademhalen.
Met veel moeite krijgen we Finn mee om stenen te gaan rapen.

Voor alle zekerheid rijden we nadien door naar de surfspot waar we gisterenavond nog een klein (groot) succesje boekten. Inge en Fae dan toch. Ik ga er even op, maar de grote mast speelt me parten, het is op verschillende plaatsen erg ondiep, waardoor ik vast kom te zitten. Dat de wind maar kwakkel is, maakt dat ik na drie kwartier denk dat het te zonde is voor deze laatste dag en met nog een winkel-wens te veel tijd te verspelen. Ook Inge maakt een wandelingetje op het water, kruist netjes terug op om binnen te komen varen en we tuigen alles snel terug af.
We horen getuut en plots staat Janneke naast ons! Die was aan het flyeren aan de surfspot en zo nemen we een tweede keer afscheid. De meisjes vinden het hilarisch (en Fae stiekem dubbel zo lastig).

We verplaatsen ons 600m naar de surfwinkel. En ook daar is plots Janneke, te grappig gewoon en een derde keer afscheid. Ook in die winkel geen helm zeg voor Fae, doeme! Wel een paar leuke items in afslag, die hebben we dan wel mooi gescoord. We kijken nog heel even naar de vliegende mensen en slaan af en toe een owwww en auwwww wanneer we ze het water zien raken.

De laatste surfwinkel die ons verder zou kunnen helpen ligt in Ouddorp. Daar hebben ze skate-helmen die wel eens zouden kunnen passen. En ja, een xxs past. Alleen is die helaas niet waterproof (zoals ons wel beloofd werd). We houden het wel in ons achterhoofd en gaan het plein verkennen dat vol animatie staat. Het anders gezellig drukke pleintje is nu een overdondering van kraampjes, optredens en meeeeega veel mensen. We zijn even het Noorden kwijt, de meiden kopen een dessertje en we rijden een laatste keer naar zee om te eten.

Finn graaft er nog een put, Fae verlaat de mobilhome niet (want te moeilijk om afscheid te nemen van de zee), Bodhi crosst er nog een keertje goed rond en wij doen er zo meteen nog eens een mini-strandwandelingetje bij.

Bij dit schrijven staan we op onze oprit. Voor de blogliefhebbers: ik ga nog door tot de 28ste, dan zijn ook sup-kamp, sup-polo en wing-weekend achter de rug. En zo is het gemakkelijker aan het einde van de vakantie om een overzicht te hebben van de foto's. 😇

Onze avonturen gaan dus nog even door. 🥳

Geschreven door Nature.lovers.on.the.move