Voor de surf-vriendjes, onze dagen lijken nu erg herkenbaar voor jullie. Surfen en als het niet surft, noodgedwongen iets anders doen.

Maar we lijken precies wel ok te zijn met op deze locatie te blijven (Al kijk ik iedere dag wel waar de temperaturen wat hoger liggen en de hemel wat blauwer 🙈), de reisverslagen gaan dan ook net iets minder boeiend zijn dezer dagen. Skuzzy!

De weerapps zeggen allemaal hetzelfde deze ochtend: er staat (te) veel wind. Ik stuur een whatsappje naar mijn wingmentor Jerre, en die zegt me toch te proberen. Slik, ok dan.

En zo gebeurt het dat ik na het inslaan van wat proviand en een lunchke toch begin op te tuigen met iets wat een harder kloppend hart in mijn borstkas. Dat is even geleden.

De worsteling van een half uur met golven en wind, ondanks de beschutte plek van de punt die we opzochten, leek mijn vermoeden te bevestigen. Het waaide echt wel te hard, Jerre is een natuurtalent, hij had zich hier effectief mega hard in geamuseerd. Ik geraakte zelfs niet vertrokken.

Terug naar de camper dan maar om het verminderen van de wind af te wachten dat voorspeld was op 1 app (de andere apps bleven bij 'tistehardvergeethetvoorvandaag').

Werken is altijd een beetje fijner aan het water en zo deed ik boek en pc open.

Ondertussen heeft Fae de microbe van 'wasdag' te pakken. Ze draait mee een handwasje en ook Finn vindt het wel grappig op het liedje 'kleine wasjes, grote wasjes..' en komt ook meehelpen. Wat gaat dat snel! Ik improviseer een waslijn en de meiden hangen de was met voldoende knijpers op zodat deze niet gaat vliegen!

Inge had gezien dat je hier kortbij naar het trammuseum kan (en wij komen hier dus al 2 jaar surfen), de laatste zonnestralen van de dag meepikkend sprongen de 3 meiden op een tram. (Of toch een trein? We twijfelen.)
We dachten snel een tochtje te maken maar daar dacht de conducteur anders over.. tot voorbij Port Zélande, de Kabbelaarsbank tot aan de haven West. Heen ging nog net voor de meiden, terug was er te veel aan ..spelletjes onderweg maakten de trip korter. In het voorbij rijden zagen we onze Camper staan, helemaal alleen op de punt. Gene zot te vinden in dit weer op het water! Terug aangekomen hebben ze toch nog even genoten van de extra's die er stonden voor de 'kinderdagen'. Een draaimolen, een minitreintje, spelen met wagonnetjes en rangeerstations. Fun genoeg om morgen nog eens terug te komen. (Behalve dan die tr(a)ein..)


Het is al bijna tegen zessen wanneer de liftende stemmen van de meiden hoorbaar zijn. De wind is misschien een klein beetje gezakt, het zal niet veel geweest zijn. Maar goed, we wagen het er nog even op. De zon schijnt nog heel even (er is letterlijk een klein blauw gat in het wolken dek). En zo sta ik na me alweer in mijn pak te hebben gehesen een kwartier later op het water, de kleine wing was nog steeds een goede keuze, tot plots na 25 minuten de wind toch wel niet wegviel zeker. Krijg nu wat, dat was helemaal niet voorspeld! De natuur en haar grillen winnen, dus ikke terug naar de kant.

Ik pomp een grotere wing op, waar ik de eerste 5 min heerlijk mee kan varen (alhoewel ik veel liever met mijn kleinere vriendjes wing) tot het plots klettert dat het regent (hagel in je gezicht bij skiën/snowboarden? Dat gevoel maal 10 of zo) en de wind heel erg vlagerig wordt. Ik hou het nog een half uur vol en gooi dan mijn handdoek, euh wing, in de ring. Ik heb weer veel geleerd, morgen is een nieuwe dag.

Geschreven door Nature.lovers.on.the.move