18 juli: Marcels verjaardag! We zijn op andere locaties, toch kan onze vriend een kadootje open doen dat we gelukkig gisteren nog snel hebben meegegeven.

Marcel en co zitten in Ribe, een viking-dorpje dat wij ook nog zeker willen doen. Ze gaan er wilde avonturen beleven vandaag.

Wij gaan vandaag samen met Jesse en co op zoek naar golven. Die vinden we aan de zee-kant van Hvide Sande, maar het lijkt een dikke klotsbak te zijn met alles behalve cleane golven. We hopen dat het straks wat gaat beteren en stoppen even in het koffiebarretje aan de surfschool. Iedereen waagt zich even aan het balance-board dat er ligt, inclusief Elisa die doodsangsten uitstaat.

We verkennen het stadje met de vele sportieve winkels, vinden jassen voor Inge en mezelf net voor de hemel alweer losbarst en we onze jassen aan de meiden geven zodat zij min of meer droog kunnen blijven. Fae koopt een muts zoals mama (en Jesse en Hannah) en is daar super blij mee. Haar haar zit na 2 weken reizen en vooral veel zout water en zand vol knopen, wat niet zo fijn is. Maar niks dat een muts dus niet kan oplossen. 😇

Net voor we terug op de parking zijn, spotten we wel een hele coole plek waar plastiekafval wordt verwerkt tot functionele of mooie items. Iedereen is onder de indruk van het mooie werk dat de mensen doen.

We lunchen in onze campers en warmen vooral ook even op, om toch nog eens te gaan kijken naar de golven. Veel animo zien we niet, ook niet daar waar de golven wat groter zijn. De surfschool zit in een baai, maar erg veel wordt er daar ook niet gesurft.
Even overwegen Fae en ik om toch nog een poging te wagen, maar laten dat idee al gauw varen. De kans op succes is te klein voor al die moeite en we zijn best al wel moe.

Inge besluit dan maar met ijsjes te trakteren. Siem en Finn stelen haar schoenen. Gelukkig zijn de schoenen onderpand voor een ijsje en vinden de kinderen de ondergraven schoenen nog terug.

Finn heeft veel moeite met het kiezen van een ijsje: melkijsjes doen haar buik pijn, de keuze is dan ook al heel wat beperkter. Ze kiest een soda-ijsje met kleine snoepjes in. Ook de andere kinderen maken redelijk vlot een keuze. Finn begint enthousiast aan haar ijsje om na enkele likjes en vooral het bijten op de snoepjes te zeggen dat ze het niet lust.
Groot verdriet... Allee hup, dan maar een nieuw ijsje. Het tweede ijsje is er eentje in de vorm van een watermeloen. Finn is echt verzot op watermeloen. En alweer begint Finn enthousiast aan haar ijsje. Om dan een zeer teleurgesteld gezicht te trekken. Ze mompelt zachtjes: ik lust het niet maar nu verspil ik jullie centen wel eh en begint te huilen. Fae en ik eten het ijsje verder op. Het verdriet van Finn is niet om aan te zien. Dus gaat mevrouwtje het laatste ijsje kiezen dat ze kan eten (en waarvan we eigenlijk meteen al hadden gezegd dat ze het moest nemen) en dat sloebert ze gelukkig wel met smaak naar binnen.

Tim en Inge drinken surf-biertjes nadat Inge het levensverhaal van de barvrouw heeft losgepeuterd. Ik hou mijn biertje voor 's avonds om er in alle rust van te kunnen genieten.

We verplaatsen ons naar een surfspot, daar hebben ze wel weer een leuke winkel, maar niet het juiste zeil voor Jesse. Dan maar de spot dat we gisteren al aandeden. Jesse kan nog net voor sluitingstijd een zeiltje kopen en Inge en hij gaan nog even het water op.

Finn vraagt plots waar haar crocs zijn. Die vinden we nergens en bedenken ons dat die nog onder de camper gaan hebben gestaan bij het wegrijden daarstraks. Zo jammer! Finn draagt ze wel heel vaak. Bizar wel, dat ze die daar vergeten is, want mams had nog gezegd van ze proper te maken en weg te steken.

Het is al dik na slapenstijd wanneer Inge van het water komt en afgetuigd is. We verplaatsen ons snel naar onze slaapplaats en kiezen de plaats waar Finn haar crocs misschien nog wel liggen.

En ja hoor, ze staan netjes op haar te wachten. Grote opluchting, vooral bij Finn zelf.

De meiden gaan vrijwel meteen slapen. Ik maak vandaag de avondwandeling met Bodhi in de hoop nog wat surfers in actie te zien, maar buiten een eenzame surfer die er dan ook snel de bruin aan geeft zien we vooral mee mega schip dat de haven uitgetrokken wordt.

Elisa kan op haar mega goede fototoestel ontcijferen dat het een schip is dat meewerkt aan de bouw van een windmolenpark in zee. Zo cool, en dat bij zonsondergang....

Geschreven door Nature.lovers.on.the.move