No wind day again. Dusssss, de dag traaaag starten, met zwembadplezier is de enige logische keuze. Ook Sien verlaat zijn camp-plaats even en komt bij ons Uno en flip-uno spelen. Er kan zelfs af en toe een lachje af.

Jerre daarentegen heeft niet zo fijn nieuws gekregen van zijn broer, Steven, die een hersentumor heeft. Er wordt overgegaan naar palliatieve zorg, wat wil zeggen dat ook hij binnenkort zijn broer zal moeten missen. Steven is ook een deel van onze surf-groep vriendjes. We voelen ons allemaal een beetje machteloos.

Hierdoor zullen Jerre, Shanna, Noah en Anaïs deze avond vertrekken. Bossi vertrekt morgenvroeg. Wij hebben ons verblijf op de camping met een nachtje verlengd, zodat we Tim morgen kunnen helpen met het binnenbrengen van de rolstoel en we zo toch een extra dagje vriendjes hebben.

De meiden zijn wat ik de rouw, omdat het samen reizen al zo snel gedaan is.

Ach ja, we maken de laatste dag samen super gezellig, rijden naar een strandbar, waar het eten heerlijk is, de muziek veel te luid staat om de klanten weg te jagen, want ze willen sluiten en dus de bediening niet zo vriendelijk.

Nadien gaan we wijn proeven op Domaine Arica. De link voor geïnteresseerden --> https://www.domainearica.com/. Het charmante verhaal en de enthousiaste medewerkster slaagt erin ons allemaal met wat lekkers naar huis te laten gaan.

De kleinsten onder ons kregen kwalitatief (beetje zoet) druivensap te proeven en mochten zich nadien bezig houden met spelletjes met even kwalitatieve en prachtige wijnkurken. (Check vooral het prachtige logo!)

Inge wil a b s o l u u t 2 wijnglazen mee. Ik ben benieuwd of die onze reis gaan overleven.

Aan het einde van de dag willen Jerre en Bossi ook weer a b s o l u u t een laatste ijsje eten in de crèmerie in het dorpje. Fae en Finn gaan alvast mee, Inge past, want net even door haar rug gegaan.

Ik wandel erachter met Bodhi en wordt getrakteerd door een hevige plensbui. Met iedere stap die ik doe regent het heviger en heviger. Ik hoop dat de meisjes droog staan, Bodhi weigert met momenten verder te stappen, maar da's geen optie. De onderbroek, sokken en schoenen zijn al doorweekt.

De meisjes blijken ok, Finn met een wafel (want kan geen melkijsjes eten), Fae met een nieuwe favo-smaak van ijs. Ook de wandeling terug naar de camping is er eentje vol water en regendruppels. Doorweekt, maar voldaan nemen we afscheid van Jerre, die terug huiswaarts keert. Anaïs vertrekt morgen op chiro-kamp (en baggy-broeken moeten dus echt wel gestreken worden) en zal zo net op tijd zijn. 👊🏻

Merci, maatjes, voor een heerlijke week samen. Het is er weer eentje met een gouden randje.

Geschreven door Nature.lovers.on.the.move