De nacht was onrustig met een pijnlijke rug en gewrichten van de reddingsactie gisteren. Met zo'n 4u wakker liggen is het pijnlijk opstaan.

We ontbijten aan de surfspot, samen met Anita. Het is ons laatste momentje samen. Na het ontbijt gaat Anita de golfjes checken. Haar objectieve bevinding: 'De zee is suuuuper knuffelig, maar het water staat hoog, binnen een uurtje zou het goed moeten zijn. Ik ga denk ik aan mijn rit terug ga beginnen.' Helemaal te begrijpen natuurlijk, al kwam het afscheid plots. Soms is plots ook gewoon goed. Anita kreeg zelfs een knuffel van Finn. (En ik weet dat er nu enkele lezers van de blog erg jaloers gaan zijn, die knuffels van Finn zijn namelijk eeg kostbaar. 😉)

We maken gebruik van het hoge water om onze camper wat op te ruimen en de lakens zand-vrij te maken. Een karweitje dik tegen Fae haar zin, maar Finn daarentegen is helemaal in haar nopjes en dan ook een hele hulp.

Het is al flink na de middag eer de mobilhome opgeruimd en gepoetst is, iedereen een boke in haar buikske heeft en we met wetsuit en al op het strand staan. De golfjes zijn miniiiiii.

Ik vraag Finn of het vandaag geen perfecte dag is om ook eens een paar golfjes te pakken. Ze twijfelt eerst even, maar gaat er dan toch voor. Na even bevriezen, paniek en nieuwe energie opdoen met bodyboarden, lukt het haar om haar moed bijeen te rapen en toch wat golfjes te nemen. En hoe!

'Mama, ik ben zo trots op mezelf!', roept ze op een gegeven moment. En terecht. Niks zo krachtig als het overwinnen van je angsten. 👊🏻

Inge wil graag La Rochelle bezoeken. Dus we kramen op, en rijden een stukje. Er blijkt een file te zijn door een vrachtwagen in panne. Het is een transport van oesters. De oesters liggen er in hun netten op elkaar gestapeld. We hopen dat de chauffeur snel geholpen is, stel je voor dat al die oesters te warm worden. 😱

De camping in Rochelle die we op het oog hadden, bleek volzet, er zijn geen airs waar we een nachtje op kunnen doorbrengen en wild gaan staan durven we niet goed, als we de recensies op park4night bekijken.

We besluiten La Rochelle dan toch maar te skippen en zoeken een winkel op. Ons water is op, dus ik ga wat 5l flessen kopen, vul de tank en rij richting een slaapplaats dat Inge gespot heeft.

En zo staan we nu bij een oesterboer te kijken naar de openingsceremonie van de olympische spelen, waar we morgen oesters moeten kopen bij wijze van betaling. ❤️

Benieuwd wat de dag ons morgen gaat brengen. Alvast oesters voor in Inge haren buik. Dat staat vast!

Geschreven door Nature.lovers.on.the.move