Mijn eerste dag als vrijwilliger was bijzonder want ik wist immers niet wat me te wachten stond; grammatica, spelling, spreken.. Thou gaf me het boek en de lijst met de namen van de studenten. Oh help. Ik voelde een lichte paniek aanval opborrelen. Somebody help me please! Die namen? Hoe ga ik die ooit uitspreken en/of onthouden. For example; Pekdaeh, how would you pronounce this name? Of wat dacht je Brospov of Sovannareth? Uiteindelijk besloot ik de lijst de klas rond te laten gaan, anders zou ik na 60 minuten nog mijn tong breken over de vreemde klanken die zij voor hun voor mij vreemde namen gebruiken. En zo af en toe heb ik me heust aan zo'n tongbreker gewaagd, dat werd ontvangen met luid gelach. De gezichten die ik er bij maak zijn vast hilarisch. Gelukkig hebben ze ook moeite met mijn naam dus ik ben omgedoopt tot 'teacher'. Goed, we vinden elkaar 'leuk' en we begrijpen elkaar. Op de vreemde klanken na dan..

Geschreven door Myrthe.op.reis