Vandaag rijden we na het ontbijt richting de westkust naar onze nieuwe plek Oakura. Het weer is slecht, maar naarmate we verder komen, zien we de zon doorbreken . Maar eerst gaan we langs Hawera. Daar woont een tante van Jan. Toch wel een beetje zenuwachtig , want eerlijk gezegd heb ik (Gerda) geen flauw idee hoe haar reactie kan zijn. De laatste keer was er ook geen kerstkaart gekomen uit nieuw Zeeland. Aangekomen zien we een bord in de (prachtige ) tuin staan Met daarop “for sale”. Ojee, ze zou toch niet verhuist zijn. We bellen aan, maar er komt geen reactie. Dan nog maar een keer, dan kloppen. Ook niets. We zien wel de was buiten hangen in de achtertuin. Omdat er niet open gedaan wordt, ga ik achterom. Daar kom ik een vrouw tegen met een cape over haar hoofd en lopend met een stok probeert ze de was binnen te halen. Op mijn vraag of zij mevrouw Kieft is en zij deze met ja beantwoord (zij was immers onherkenbaar met een cape over haar hoofd)en ik vertel dat ik Gerda uit Nederland ben, is haar antwoord: “ ohhhhh my gosssssssss! Its amazing!! Familie over sea!!” Mijn zus en zwager staan nog bij de voordeur, maar moeten snel binnen komen. We krijgen een heerlijke high tea en we praten honderduit. Haar zoon Brendan wordt gebeld dat hij snel moet komen .” Hurry it’s amazing .” Hij heeft in 1991, 3 nachten bij ons gelogeerd toen hij een rondreis maakte in Europa. Even later stapt hij verwonderd binnen en weet niet wat hij moet zeggen. Zo vaak hebben zij zich afgevraagd of er ooit nog familie van “over sea” zou komen en nu op een zaterdagmiddag komt er familie zomaar onverwachts langs. We hebben met elkaar een prachtige middag gehad!! De e-mail en juiste telefoon nummers zijn weer uitgewisseld . We kunnen weer foto’s sturen. Brendan gaat zijn moeder helpen . Helaas moeten we ook weer verder. Maar telkens kwamen er nieuwe verhalen. Uiteindelijk gaan we en rijden naar Oakura. Een prachtig huis waar we de komende 3 nachten verblijven .

Geschreven door Miekes.reizen