Wat een dag!
Vanmorgen eerst met de fiets de rit gereden, 13,5 km van Echt naar Melick. Daarna het Pieterpad vervolgen. Het weer is ons goed gezind. Het zonnetje breekt af en toe door en we wandelen langs prachtige plekjes. De spiertjes protesteren echter heftig deze dag bij allebei. We wandelen stoer door van dorpje naar dorpje. Van Melick naar Sint Odilienberg en daarna naar Montfoort. In Montfoort even een bakje koffie en stoer weer door gewandeld. We hebben ook niet zoveel keus, want de auto staat in Echt en dit moet toch echt worden opgehaald. Het is wel een goede stimulans, want ik weet niet of we anders gemotiveerd genoeg waren om door te gaan vandaag. Onderweg tussen Montfoort en Echt ligt de Duvelse Kei. We vonden het een toepasselijke benaming voor deze dag. Na 13 km lezen we de kaart verkeerd en we denken dat we al bij het eindpunt zijn, maar we zien geen auto. Google erbij, nee nog 2 km, we volgen het pieterpad en zien een meertje rechts liggen en merken dus dat we minder ver zijn als dat we dachten. Gelukkig maar, we wandelen weer door en hopen toch echt dat we de auto kunnen vinden. We vervolgen onze weg over het zandpad. Die ochtend hebben we de auto geparkeerd op de zandweg, waar we volgens ons nu op lopen.
Gelukkig zitten er 2 oudere mensen op het bankje van de kruising in het bos. We vertellen dat we eigenlijk niet meer weten waar de auto staat, het was op de zandweg.
Oh, was het een heel klein parkeerplaats voor 3 auto’s. Ja, zeggen we, met een bord Stiltegebied. Oh, ja die weet ik, dan moeten jullie een stukje terug en dan rechts. Daar is het denk ik.
Vol goede moed lopen we terug en dan rechts en dan JA daar staat de auto. Wat kan een mens toch blij zijn als hij zijn auto terug ziet. We stappen blij in en de regenspetters vallen op onze voorruit. Weer een droge wandeldag gehad.
Morgen laatste dag en dan nog 1 weekend. Het eindpunt komt in zicht!

Geschreven door Miekes.reizen