Wat een plek om te zijn! Als God de wereld heeft gemaakt, dan moet het er zo uit gezien hebben.
De heuvels veranderen steeds van kleur en we roepen vaak oh, dit is mooi! Voor ons staan graslanden vol met schapen en lammetjes. Ook zien we in het dal een kaal stuk gras met aan de rand een rij koeien die achter elkaar in een rij staan te grazen. Het blijkt dat deze koeien worden tegen gehouden door een draad met elektra erop. Deze verschuift langzaam, zodat ze het gras echt helemaal van het land eten. Echt een maf gezicht van boven af.
Vannacht was de lucht helder en konden we opnieuw de sterrenpracht bewonderen. Door het contrast van het huisje is de Melkweg mooi te zien op de foto’s. Vanmorgen hebben we vanuit de hot tube de zonsopgang bewondert, alle kleuren gezien en de wereld ontwaakte.
Na een heerlijk ontbijt kwam Steph ons op 10:00 ophalen. Na een wilde rit met de buggy gingen we de natuur ontdekken. Eerst hebben we een bezoek gebracht aan Curio-bay. Hier vindt je fossielen van een bos van 160 miljoen jaar oud. Je ziet een aantal lange bomen liggen van soms wel 20 meter lang. Daarna wandelen we naar het uitzichtpunt boven op de Curio Bay. Daar gedenken we Jan en net zoals in de Grand Canyon, verstrooien we wat as van Jan. Deze reis had hij ook heel graag willen maken.

We rijden daarna weer via de South Senic Road terug naar het noorden en brengen een bezoek aan de Purakaunui Falls. Deze waterval is de meest gefotografeerde waterval van Nieuw Zeeland, en dat begrijpen wij wel. We wandelen eerst een stukje door een stuk regenwoud en daarna wordt de waterval zichtbaar. Omringd door varens en regenwoud. Ben was achter gebleven bij de auto, maar op ons aanraden heeft hij toch nog een bezoek gebracht aan de waterval.
Aan het einde van de dag zijn we weer naar ons huisje “op de top van de wereld” gegaan met de buggy. Blijft een leuk ritje!

Geschreven door Miekes.reizen