In principe houdt ik niet zo van het Balaton meer, te toeristisch. Vriend Huib, van half Hongaarse achtergrond, bezoekt hier zijn oom. Toch mee die kant op gegaan, wie weet, verander ik nog mijn idee over het Balatonmeer!

Met prachtig weer opgestaan en eerst naar de wassalon Bubbels. Helaas waren alle machines bezet, dus eerst bij de Interspar boodschappen ingeslagen met Jacqueline, terwijl Huib op de drie honden past buiten. In de Interspar hebben ze alleen zelf-scan kassa's. althans, dat wordt geprobeerd. Alles in het Hongaars. nadat wij onze boodschappen hadden verzameld, naar deze kassa. Het systeem (zoals ik in Parijs ook een keer zag, daarom begreep ik het) is als volgt: je scant zelf (geen probleem) legt de boodschap op een soort weegschaal, en als je klaar bent, weet de computer of je iets mist, want het totaal gewicht moet overeenkomen. Mooi verzonnen, maar die weegschaal haperde, de code's van de groentes kwamen niet overeen met de machine (had meloen, werd als brood herkent) en een mevrouw, die niet echt blij met haar werk is, moest de boel daar lopende houden. Ze werd boos en werkte niet mee, waardoor wij niet opschoten en de rij achter ons hopeloos lang werd. Ik hoop dat ze ondertussen opgeschoten zijn,maar dit is duidelijk een voorbeeld van, dat vooruitgang niet altijd een verbetering is.

Met elkaar afgesproken dat ieder voor zich naar t Balatonmeer zou rijden. Ik ben altijd de langzaamste, maar geniet intens van het uitzicht, de geur van de kruidenvelden, een wandeling in een bos. Ook denk ik dat een aantal mensen nu thuis vertellen dat ze achter een slome Nederlandse camper aan zaten. Op deze wegen kan je niet hard (kopjes!) Ik ga vaak even aan de kant bij een bushalte, maar ik laat me niet opjagen. Alleen de 10 tonners Roemeense en Poolse vrachtwagens heb ik respect voor. Zij zijn aan t werk, dus ga ik direct aan de kant!

De Mandel Camping, gereserveerd, is vol. Mensen die zouden vertrekken, hebben dat niet gedaan. We staan op het weggetje voor de deur van de camping,maar mogen alles gebruiken. Ik sta helemaal prima, beter dan op de camping, aan de rand van een wijndruivenveld! Kregen een Palinka bij binnenkomst, erg relaxt, een wijnpincer om de hoek met prachtig uitzicht, prima. Eten bij deze oom.....

Hij is al 86 en zijn vrouw ook zoiets. De vrouw was bijna niet te verstaan, die mompelde een beetje, mij hij (heeft in Canada gewerkt) sprak goed Engels. We kregen wijn en een enorme lap vlees, lekker gekruid. Ze hebben een huis aan t meer en een huis in Boedapest. Tot laat zitten praten aan de rand van het druivenveld......het wordt wel steeds warmer!

Geschreven door Liesbeth.op.avontuur