Hoe bekend kan iets aanvoelen! Ik kan Cato bij Judit laten. Zij is slecht ter been en kan eigenlijk niet meer het huis verlaten. Ik ben blij dat ik voor de deur kan staan en zo nu en dan douchen, wat stroom tappen als er geen zon is en belangrijk, Cato achterlaten. Die kan niet meer zo veel lopen en kent haar en het huis heel goed. Ik kook voor Judit, en ze heeft beloofd voortaan meer " groen" spul te eten. Dus snijdt het mes aan twee kanten.

Natuurlijk kapper afgesproken (had volle agenda) schoonheidsspecialiste, de eerste 10 kilo abrikozen gekocht voor jam maken. Lekker druk. Ook in winkels kom ik bekenden tegen, voelt als thuis.

Er is veel veranderd. Met EU geld is veel opgeknapt. Niet alles snap ik, als een glazen bushokje met landkaart in het dak verwerkt, ziet r wel heel duur uit. Maar geen camping meer, tja, keuzes maken. Het voormalige natuur zwembad in het centrum van Tata is nu een soort belevingspark geworden, gaat over watermolens. Tata is van oudsher de stad van het water. Door ondergrondse pogingen bijzondere elementen te vergaren, hebben ze onderaardse rivieren opgeblazen en het water bleef weg uit de beken. Die droge beken zijn altijd onderhouden gebleven, voor als het water terugkomt. Tot nu toe is dat niet gebeurd.

Maar goed, het voelt hier als thuis. Ons vaste restaurant is nu een sterrentent geworden. In het gourmet gedeelte kost een maaltijd 207 euro. Denk niet dat ik t ga doen Misschien in de bistro? is beter betaalbaar.

Cato moet elke maand en injectie tegen haar artrose. Aangezien die koelkast kapot was, kon ik niet de injectie meenemen , die ik al in Nederland gekocht had en zelf toedien. Het middel is in Hongarije in de handel, dus naar de plaatselijke dierenarts getogen. Dat had wat voeten in aarde. Ik had gebeld, werd niet opgenomen, mail niet beantwoord, dus erheen. Ik had geluk, de dierenarts was nog aanwezig , dat was 12 uur. Het is een land van lunch, dus ik had geluk. Ik vraag haar naar de librela 15 mg (een mab-je tegen artrose) Ze had de 20 mg en de 5 mg. We besloten van de 20 mg 3/4 te gen. Ik wilde een afspraak maken, nee, moest langskomen Ik zag een tekenband in hun winkeltje liggen en pakte deze vast om te kijken hoe duur deze was, werd mij toegesnauwd: NEM SZABAD (mag niet!) okee, sorry. Dan niet, ik wilde t al niet meer.

Om 17 uur erheen gegaan met Cato. Ik moest ingeschreven worden en de assistente was hogelijk geïrriteerd. Boekje van Cato kon ze geen wijs uit worden, adres moest in Tata zijn (oude adres opgegeven) Ondertussen duurde en duurde t maar Ze liep steeds naar de dierenarts in de spreekkamer Ondertussen ving ik ook rollende ogen van wachtenden op: ik was niet alleen in deze ervaring. Cato heeft ook haar chip in Hongarije geregistreerd, dat was een gelukje, want ze wilde mij eigenlijk kwijt. Uiteindelijk mocht ik plaatsnemen, buiten, met duolingo dan maar in de hand wat geoefend. Gekletst met een andere hondenbezitter en na precies 1 uur wachten werd ik binnen geroepen. Ik moest staan in een spreekkamer, maar geen dierenarts na een kwartier staan, ben ik er maar uitgelopen. Ze vonden me wel lastig, denk ik. Ik heb een stoel gevraagd (dan maar je leeftijd mee laten spelen) na in totaal 1 uur en 20 minuten wachten komt de dierenarts, een andere als die ochtend, vraagt of Cato gezond is (wie is hier de dokter?) geeft de prik en ik ben klaar.......kosten de helft van in Nederland, dat weer wel.

Ik had daarna een borrel nodig.

De laatste foto is ons huis geweest, verbouwd, vind t nog steeds een mooi huis. En een foto van de flesjes glauberzout (laxeermiddel) die overal in de supermarkten te koop zijn. In Nederland eigenlijk alleen in de apotheek.

Geschreven door Liesbeth.op.avontuur