Na een warm afscheid van de plek aan de Elbe, waar ik werd uitgezwaaid door de buren (ze wilden mijn plekje, hun goed recht) onderweg naar Grimma aan de Elbe, wederom.

Onderweg beetje gedoe met Cato, die het niks vond weer onderweg te zijn en dus begint haar " bed" te verbouwen, hijgend mijn linkerschouder nat kwijlen, kwijl op de ramen te smeren en vooral veel heen en weer te rommelen in de camper achter mij. Gelukkig weet ze, dat ze niet bij mij mag komen, anders gebeuren er ongelukken.

Opeens , uit het niets, maakt de auto een geweldig lawaai! Ik leek wel een vliegtuig, en dat op de snelweg. Schrok heel erg en ben op de eerste de beste parkeerplaats gaan staan. Wat is wijsheid. Dacht al wel dat t de uitlaat kon zijn , voor de zekerheid buurman in Heemstede geappt, die in mijn garage werkt. Ik moest een garage vinden. Met dank aan google een in Leipzig gevonden, maar had ongelofelijk de pest in. Cato werd er ook niet gezelliger door!

Aangekomen in de garage werd ik heel aardig te woord gestaan. Ik moest maar even de motor starten en ik zag de man direct glimlachen. Hij kroop eronder en ja, uitlaat. lek. Kreeg koffie in een soort lounge, en na ongeveer een half uur, drie kwartier, werd ik weer gehaald met de mededeling dat de auto weer buiten stond. Ik vroeg of ik met kaart kon betalen, dat kon niet. Nou ja, dan maar cash, maar dat kon ook niet. Ik kon zo weer door. Wat ontzettend aardig (heb wel drinkgeld gegeven)

In de stromende regen in Grimma aangekomen. De plek die ik had uitgezocht, was wel erg ver van de bewoonde wereld. Heb een parkeerplaats uitgezocht, waar je keurig op het gras mag staan. We stonden met 4 campers. Triest met die regen. Wijntje genomen, Cato uitgelaten en maar snel deze dag vergeten!

Geschreven door Liesbeth.op.avontuur