Wetende dat we de volgende dag definitief verder trekken, hebben we klusjes gedaan in en om huis. Tante Elly wilde nog graag naar de supermarkt, dus weer in de camper gezet en onderweg een tocht gemaakt langs plekken, die ze nog wilde zien. Ook langs de apotheek voor haar medicatie, die bijna op was. Tja, het systeem is anders dan bij ons, maar tjonge, wat omslachtig voor een 90 jarige! Haar jaarrecept was een week daarvoor verlopen en de assistente was onverbiddelijk. Zij kunnen geen receptverzoek doen, nog herhaalservice, dus weer naar huis en tot 8 uur de volgende morgen wachten, om te bellen. Dat gaat via een computer, dus mislukte dat totaal . Toen rondgebeld tot een een persoon aan de lijn kregen. Zo verzand je als oudere in het systeem. Zweden, pas het aan! We kunnen ze nog wat leren! Niemand heeft een eigen huisarts, je belt en je krijgt, wie er beschikbaar in de regio is. Daardoor worden controles eigenlijk niet uitgevoerd; het gaat op het piep-principe: als je hard piept, wordt je geholpen.

Terugweg nogmaals langs allerlei plaatsen gereden, ze wilde van alles zien uit de omgeving. Het elandenpark was helaas dicht. Eenmaal thuis planten water gegeven, beetje schoongemaakt, en 6 kilo bosbessen verwerkt tot jam! Heerlijk geworden!

Geschreven door Liesbeth.op.avontuur