Vanmorgen weer met prachtig weer opgestaan en met Cato gelopen. Omdat morgen Fronleichnam wordt gevierd (Fronleichnam is een Katholieke feestdag die vooral in Duitsland gevierd wordt. Het is daar een officiële vrije dag. Deze vindt ieder jaar plaats op de tweede donderdag na Pinksteren. De Nederlandse benaming is Sacrementsdag) zijn overal kapelletjes open. Even een ervan binnen gegaan en, om kort door de bocht te gaan, maar ja, anders worden t zo veel kaarsjes, twee kaarsjes aangestoken. Een voor het leven, waarvan we afscheid hebben genomen, en een voor het nieuwe leven, dat in de familie is gekomen en binnenkort zal komen.

Poysdorf was een prachtige camping, die werkelijk alles had. Ben uitgezwaaid door de beheerder (denk toeval dat hij er stond) maar t was er echt heerlijk en vooral rustig. Eerst richting Parndorf, de beroemde outlet. We zijn er al ontelbare keren geweest . Het is wel sterk veranderd. Heel erg veel uitgebreid, veel bewaking, veel groepen Japanners (met mondkapje), gesluierde vrouwen met hele dure tassen, rijen ala de Efteling voor Gucci. Om eerlijk te zijn had ik niet veel nodig. Iets bij Rituals gekocht en een pond Lindt bonbons Op het terras van Sacher neergestreken en met bovenmenselijke wilskracht niet de Sachertorte besteld, maar een omelet met verse kruiden.
Winkelen met een Cato , die er helemaal geen zin in heeft en als een soort dreinend kind meesjokt, is niks aan. Na de lunch dan maar ergens een bos gevonden om een mooie lange wandeling te maken,

Richting Sopron, Hongarije, ging alles voorspoedig. Het landschap is vooral wijnbouw en de horizon vooral windmolens, dat is wel een beetje jammer.

De grensovergang verbaasde me: zo veel werk als de Tsjechen erin steken, zo weinig merkte ik hier. Geen enkele controle of iets zichtbaars, opeens ben je in Hongarije.
De camperplaats hoort bij een camper-reparatie bedrijf. Ik heb mijn zo langzamerhand beroemde koelkast aangemeld voor reparatie. Ik ben morgenochtend om 8 uur aan de beurt en uiteraard mag ik gratis overnachten. dat vind ik wel erg coulant. Er is werkelijk alles voorhanden wat je wilt: het enige nadeel is de drukke weg ernaast, maar die stoort me eigenlijk niet.

Jan en ik zijn hier al een keer geweest, zo'n 20 jaar geleden. ik herkende niets. het is sterk veranderd, opgeknapt, mooi oud centrum en heerlijk gegeten op een terrasje. Pizza, dat weer wel. 14 euro voor 2 wijn en een pizza. In een etalage zie ik schaamteloos een nets-mantel in de etalage, dat zou je in Nederland niet lukken . Een B&B die gewoon Rooms&Wine aanbied, tja, leuk denk ik dan. Lekker kort door de bocht. De plaatselijke wijn (die ik ook gedronken heb) is Irsaï Oliver. De herkomst vertel ik nog.

Sopron (Ödenburg) is beroemd geworden door de Pan Europese picknick, op 19 aug 1989 , die de grenzen tussen Oost en West openden. Hier werd voor het eerst weer een verbinding gelegd tussen oost en west. Mooi om te zien, waar dit stukje geschiedenis zich heeft afgespeeld! Nu is het de stad van de tandartsen. overal borden met implantologie en aanbiedingen van tandartsen. Er schijnen er 140 gevestigd te zijn. Goedkoop en grensstreek.

Geschreven door Liesbeth.op.avontuur