s Morgens eerst maar s gewandeld. T is al flink warm. De velden staan er mooi bij, wijnranken, veel bloemen, mooi uitzicht en vooral rust.

Na het ontbijt eerst naar de Kösziklas gereden om mijn 5 doosjes te halen en toen onderweg naar Baj, waar de Turay wijnkelder ligt Deze is al 250 jaar. in gebruik en door een familie beheert. Een van de dochters heeft op sterren niveau gekookt in een restaurant in Boedapest, maar is weer terug gekeerd naar de familie-basis in Turay. De zoon, die ik al eerder in Tata ontmoette, werkt in de hospitality, en dat doen ze goed . Deze dag hebben ze brunch van 9 tot 20 uur......ik had gereserveerd en een geweldig leuk tafeltje aan de rand van het druivenveld. Zon, rust, mooi aangekleed alles, heel erg welkom gevoeld......dat ik een zogenaamde oranje wijn heb geproefd, dat is een biologische rosé, zonder toevoegingen, daardoor lijken ze oranje. Met een gourmet croissant was t helemaal geweldig. Later kwamen weer vrienden uit Tata met het gezin ook brunchen en ik heb nog even bij hen aan tafel gezeten. Ze wilden voor mij een proeverij van alle wijnen maken,maar afgeslagen, ik moest nog rijden. Wel een doosje oranje wijn gekocht. Ik moest ongeveer 250 meter lopen naar mijn auto, en dat lukt mij echt wel met 6 flessen wijn,maar nee, ergens werd een zoon van tafel achter zijn kipburger geplukt en hij moest mijn doosje naar de auto dragen Arme jongen, we kwamen wel een hert tegen. Bij de auto maar wat geld gegeven voor een ijsje voor hem en zijn zussen bij Barta.....de ijssalon tegenover zijn huis.

Met een fijn gevoel de route toeristique genomen naar Dunakeszi, naar de Nederlands-Hongaarse vriendin. Langs de Donau het stuk afgelegd. Wat ik was vergeten, dat het op een gegeven moment best veel haarspeldbochten komen, steil en superslecht wegdek. Dat kost je altijd een kopje, Deze keer kwam een flesje kaneel uit een kastje gevallen, ging stuk, kaneel echt overal. (ruikt wel lekker) Ook groepjes fietsers, voor mij nieuw in Hongarije, op dunne bandjes, soms zonder helm, in een noodvaart de berg af. Er was zelfs een idioot die me wilde inhalen. Het wegdek is zo slecht, dat ik ongelukken voorzag. Maar laten gaan.....

Goed aangekomen in Dunakeszi, ligt ten noorden van Boedapest. Een goed en mooi weerzien met Judit (een andere dan die uit Tata) en man Steve. Helaas boterde het niet zo tussen de honden. Cato aan de ene kant van het hek en Sari aan de andere kant. Veel geblaf, maar uiteindelijk is alles goed gegaan. Heerlijk spareribs gegeten, die Steve al uren had gegaard, lekker rosé bij gedronken en veel herinneringen opgehaald. Weer voor de deur gebivakkeerd, heftig onweer s nachts, maar met zon weer opgestaan!

Geschreven door Liesbeth.op.avontuur