Eigenlijk stonden we niet in Como zelf, maar in een klein dorpje vlakbij: Cerbobbio. Er werden al vroeg voetballertjes naar het sportveld gebracht door hun vaders. We waren dus vroeg wakker, en om 9 uur gingen we al weer rijden. We zijn vlak bij de Zwitserse grens, en we willen nergens stoppen, want Zwitserland is een duur land. Reisdoel is Weil am Rhein, maar de CP aldaar schijnt opgeheven te zijn, er mogen geen campers meer staan. Dan maar een andere, bij een textielmuseum in Zell am Wiesental.
Halverwege rekende onze Garmin een andere route uit, omdat de Gotthard tunnel afgesloten zou zijn. Op de heenreis waren hier ook al problemen en oponthoud. Dan maar er over heen. Duurt wel langer, maar het is een mooie route, waar ik als 16-jarige met mijn ouders in de Ford Cortina met aanhangwagen en tent over heen ben gereden. Voor het eerst zag ik toen sneeuw in de zomer!
Op het hoogste punt gestopt om wat foto’s te maken, en om wat stukjes te filmen. We hebben gelijk ook maar wat gegeten in de camper. We reden weer door, en kwamen weer op de snelweg A2. Waar dus wél auto’s reden! De tunnel was dus helemaal niet dicht!
Nou ja, door zo’n lange tunnel rijden is toch mijn hobby niet, dan rijd ik liever over een bergpas!
De reis verliep verder goed, en we stopten bij een gratis CP bij een textiel museum in Zell am Wiesental. Er stond één andere camper, een Engelsman. Nellie maakte koffie, en daarna hebben we te voet het dorpje verkend. Helaas geen terras of biergarten.
Terug in de camper een portie heerlijk walnoten-ijs op. Hierna is Nellie wat gaan lezen, en ik ben het verslag gaan schrijven.
Vanavond is de Grand Prix van Canada. Hopelijk is Nellie’s databundel nog toereikend. De mijne is al op!
Vanavond heeft Nellie zelf weer gekookt. Ik mocht de groenten snijden, Nellie maakte daar een heerlijk ratjetoe van. De Fransen noemen dat ratatouille!
Het is nog ongeveer 780 km. naar huis. Dat willen we in twee etappes doen. Dus dinsdag zouden we thuis kunnen zijn.
Tot het volgende verslag.
Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg