Voor de zekerheid hadden we de wekker gezet. Dat was niet nodig geweest. Om 0345 werd op het camper deck in 5 talen omgeroepen, dat we over een half uur zouden aanmeren. Of is het afmeren? Snel koffie gezet, en gedronken, stroomkabel weer opgebost en opgeborgen, en even wat foto’s en stukjes film geschoten.
Eerst gingen de vrachtwagen er af, die achterwaarts de oprit waren opgereden, en toen ging rij voor rij er af.
We gingen zuidwaarts, en achter een aantal andere campers reden we het haventerrein af. Ik was nog zeer slaperig. We hadden we goed geslapen, maar veel te kort.
Op weg naar Perdika zag ik rechts van de weg een camper geparkeerd staan. Wij gingen er achter staan. Het was een buscamper met een Belgisch kenteken. Ondanks dat de camper erg scheef stond, en ondanks het langsrijdende verkeer hebben we toch een paar uur geslapen. Na opnieuw een kop koffie gingen we door naar Perdika. Bij het haventje hebben we de campers geparkeerd. Daarna wat gewandeld, en ergen op een terras (veel was nog dicht!) koffie gedronken en vier belegde broodjes genuttigd. De prijs hiervan viel mee. Terug naar de camper, en naar de eerste echte overnachtingsplek in Griekenland.
Onze keuze viel op Karavostasi Beach,
https://www.campercontact.com/nl/griekenland/thesprotia/karavostasi/72397/karavostasi-beach Er stond niemand. Is dit wel het goede plekje? Een klein stukje terug bij een rotswand de campers neergezet. Toen een stukje gewandeld. Een stukje voorbij waar we eerst waren stonden een aantal campers verborgen dus struiken in de deels met gras begroeide struiken. Aan het strand! Dát is een leuk plekje! Dus de campers opgehaald en daar gaan staan. Stoelen neergezet, biertje erbij, perfect! Er was een beetje zon, maar de nevel won. Lekker rustig gezeten, en nog een beetje wennen aan het uur tijdsverschil. Dat gaat prima met de ogen dicht. In de camper gegeten: verse spinazie met een vleugje knoflook, een kaas-schnitzel en een perzik-room toetje. En natuurlijk koffie! Hierna ben ik dit verslagje gaan schrijven.
Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg