Het zit niet mee met het weer! Ergens moet het nu heel erg droog zijn, want hier is het zeiknat! Met regenjas en paraplu hebben we toch even gewandeld. Achter de camper linksaf, dan rechts een trap op. En dan sta je ineens op de lokale begraafplaats! Wat verder omhoog is ook nog een militaire begraafplaats, met simpele grijze betonnen kruisen. Bijgehouden door klas 10C van een lokale school, maar toch maakte dit een troosteloze indruk.
Verder langs Schloss Schleiden, nu een ouderentehuis en een restaurant. Terug via een parallelweg van de weg die we gisteren namen. Inpakken en wegwezen. We hebben niemand gezien die het geld voor het parkeren kwam ophalen. De 8 Euro geven we vast wel aan iets anders uit. We rijden zuidwaarts, via Prüm en Bitburg. Daar stoppen we even. Moeten we wel Frankrijk in? Nee, natuurlijk niet. Het door de regen rijden zijn we zat. We zoeken dichterbij iets. Het wordt het Mullerthal in Luxemburg. Zijn we al eens geweest. Mooi gewandeld toen tussen de rotsen en kloven. De camping is volgeboekt. De vriendelijke dame verwijst ons naar Camping Bellevue, 900 meter de andere kant op. Daar was nog plaats. We boeken 1 nacht, voor €20,10. Inclusief douche en WiFi. We rijden plek 669 op, we staan niet helemaal recht. Ik probeer iets achteruit te rijden, maar de wielen slippen door. Een pottenbakker kan hier zijn of haar hart ophalen, lekkere vette klei. Maar de camper kan niet meer voor of achteruit. Ik loop naar de receptie, en even later komt een tractor ons er uit trekken. We kunnen op het pad blijven staan. Mijn nieuwe schoenen helemaal onder de klei! Ik ben gaan douchen en heb de schoenen ook gelijk maar opgefrist met een oude afwasborstel. Het duurde lang voordat ik warm water had onder de douche. Maar er was gelukkig geen tijdlimiet. Terug in de camper de WiFi geprobeerd. Met het verkregen wachtwoord was geen verbinding mogelijk. Dan maar weer de 4G bundel aanspreken… En morgenochtend geen Grand Prix kijken. Helaas….. Vanavond weer een deel kijken van ‘De Zaak Pieter Menten’. En wat we morgen gaan doen weten we nog niet. Tot de volgende keer en alvast welterusten.

Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg