De eerste twee foto’s bij dit verslag zijn van de camperplaats van Purmerend. Hier hebben we echter niet gestaan, alleen twee foto’s gemaakt. Een dagkaart hier kost €6,95. Meer info op de website www.campercontact.nl , de sitecode is 25551.
We zijn het stadje ingelopen. Een gezellig plein met een mooie beeldengroep van koeien en kalveren. Het Purmerends Museum is heel mooi aan de buitenkant. De Nicolaas kerk stond helaas in de stijgers.
Op een terrasje, iets buiten het centrum, hebben we koffie met appelgebak gegeten. Er was er nog maar één, dus die hebben we gedeeld. Hierna zijn we verder gereden naar de volgende overnachtingsplaats, nabij Volendam.

Deze camperplaats is de Simone Hoeve. Hier komen veel toeristen, die hier kunnen zien hoe kaas gemaakt wordt, en hoe klompen gemaakt worden. Als je dat nog nooit gezien hebt, is dit zeker de moeite waard. Vanwege de busladingen vol met toeristen mag je niet overal je camper neerzetten om (gratis) te overnachten. Tussen 17.00 en 09.30 is er geen probleem, maar buiten deze tijden mag je alleen aan de linkerzijde van het terrein staan.

Wij hebben de fietsen weer gepakt, en zijn naar Volendam gefietst. We wilden met de boot naar Marken, maar €10,50 per persoon vonden wij te duur. We hebben de route aangepast en zijn naar Katwoude gefietst. Daar is de kaasboerderij van Henri Willig. Ik wilde wat foto’s maken en kreeg de schrik van mijn leven! Hij zat niet meer in mijn zak. Bankpas, rijbewijs en kentekenbewijs, creditcard, NKC lidmaatschap kaart, alles zat er in! Een ramp! Hij moet onderweg uit mijn vestzak gevallen zijn, of... gerold in Volendam. Terug gefietst naar Volendam, ondertussen met Nellie’s telefoon bellen naar de mijne, angstvallig in de berm kijken en luisteren. Niets. Eerst maar aangifte doen. Gevraagd waar het politiebureau was. Dat was een heel eind vanaf de haven, zeker 15 minuten fietsen, achter de RaBo bank. Toen we er waren, bleek het bureau opgegeven. Je moest naar Purmerend. Er was wel een intercom-knop. Die deed het nog ook. Verhaal uitgelegd, verloren spullen moet je bij de gemeente aangeven, niet bij de Politie. Bij de VVV (daar waren we net langs gekomen) gevraagd waar het Gemeentehuis zit. De mevrouw zei, dat dit nu al dicht was, het was immers al kwart over vier in de middag! Net dat ik met de mevrouw van de VVV aan het praten was ging Nellie’s telefoon: mijn iPhone met alles er in was gevonden door een tijdelijke bewoner van huisje 218 in Marina Volendam, een Roompot vakantiepark. Gauw een doos Merci en een fles Merlot gekocht en er naar toe! Heel aardige mensen, die tijdelijk hier wonen omdat hun huis verkocht was, en het nieuwe nog niet klaar. Ze hadden mijn iPhone in de struiken zien liggen vlak bij een speeltuintje tegenover de Marina. Zeer blij! Hierna zijn we weer naar het haventje van Volendam gefietst, hebben wat gegeten en gedronken en zijn toen weer naar de camper gereden. Een enerverende dag!

Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg