Prima geslapen op de camping. We hebben ontbeten, allebei gedoucht, de was ligt weer gevouwen in de kast, legen de toiletcassetee nog een keer, rekenen 20 euro af en rijden verder. We rijden langs wijngaarden, sinaasappel boomgaarden, prachtige uitzichten over een mooie blauwe zee. Theo en Sophia rijden voor ons uit, en soms, voorbij een haarspeldbocht zien we de Dappere Ducato stoer de hellingen beklimmen. Op de kaart zag ik een dorpje, wat een eilandje lijkt midden in een dam door het water. Het dorpje heet Aitoliko. Daar stoppen we, en lopen wat door dit dorpje. We drinken thee en koffie, en nemen alle vier een tosti. Hierna gaan we naar een Lidl. Voor het laatst, want de prijzen vallen ons erg tegen. De Bourbon, die we in Duitsland regelmatig kopen bij Lidl, kost hier 2x zo veel! En Nellie’s lievelings wijn ook! We rijden verder naar de Camperplaats, Campercontact code 86429.
Deze CP ligt aan het eind van een vier kilometer lange pier. Heel apart. Er wordt hier zout gewonnen uit zee, en er is een zoutmuseum. Dat gaat woensdag om 10 uur pas open. We gaan eerst achter de camper zitten, uit de wind. Het waait vrij hard. We drinken een biertje en lezen wat. Dan lopen we naar een schattig klein kerkje, wat helaas dicht is. Op de terugweg heeft Nellie een uitstekend idee: er is een restaurant met een terras, met uitzicht op de straks ondergaande zon. Nellie neemt een kwart liter wijn, Sophia, Theo en ik nemen een Grieks biertje. Tweemaal een Alpha, en een Fix. De Alpha vinden we het lekkerst. We genieten van de ondergaande zon. Hierna nemen we in onze camper nog een Ouzo en delen Theo en ik nog een biertje. Hierna gaan Theo en Sophia naar hun eigen ‘hok’, en schrijf ik mijn verslag. Straks kijken we nog naar Beau. Morgen fietsen we naar het stadje aan het begin van de pier.
Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg