Vanmorgen vroeg, rond 7 uur, was naast ons alles pais en vree. Het tentje stond nog overeind - er was gelukkig geen wind- en de zon kwam op. Om kwart over 11 -wij waren er ‘al’ ruim een uur uit- was het echter uit met de pret. Een wit autootje kwam woest aangereden, en stopt luid toeterend naast het kleine tentje. Binnen bewoog er iets, en even later kwam het jonge stel naar buiten. Uiteraard konden we het gesprek niet horen, maar de strekking was duidelijk: wegwezen! Ze braken het tentje dus maar weer af. Hierna moest hun auto aangeduwd worden, want de accu hadden ze gisterenavond leeg gestookt met het verlichten van hun ‘werkzaamheden’. Ze bedankten mij nogmaals voor de hulp gisterenavond, en het meisje gaf een glazen pot met door haar moeder zelfgemaakte jam.

Met een plattegrond in de hand (ter beschikking gesteld door de camperplaats beheerder) gingen we te voet het stadje in. De paraplu’s gingen mee, want het was niet helemaal droog en de lucht zag er dreigend uit. We hebben ze echter niet gebruikt. Het stadje ligt een stuk hoger dan de camperplaats, en als je slecht ter been bent kun je beter de wandeling doen vanaf de parkeer- en camperplaats bij de zogenaamde Graue Tor.
Het stadje is echt prachtig! Heel veel vakwerkhuizen, en allemaal zeer goed onderhouden! De straten bestaan uit ouderwetse kasseien, maar overal is een pad van normale vierkante klinkers, zodat je met een rollator, rolstoel of kinderwagen niet helemaal door elkaar geklutst wordt!

Veel terrasje en horeca. De markt was al afgelopen, maar we konden nog net een paprika kopen voor in de soep. We hebben de basiliek bezocht, en zijn nog even naar een winkel net buiten de ‘altstadt’ geweest. Een dure winkel! We hebben er alleen een 0,5L yoghurt gekocht. Hierna weer terug de altstad in, op een terras een ‘Americano’ gedronken, en via een ‘spannend’ pad weer terug naar de camper. Even gepraat met een gehandicapte Duitse meneer, die we toevallig in de stad ook al zagen. Hij bewoog zich voort op iets wat op een rolstoel leek, maar..... met slecht twee wielen. Het bleek een speciale Segway te zijn. Nog nooit gezien in Nederland. Het apparaat had ook dezelfde ‘stok’ als de Segway waar je op moet staan.

Na het eten van een heerlijke soep (een soort vloeibare bami) met Duits brood met Nederlandse kruidenboter was het de beurt aan de vandaag gekochte yoghurt en de gekregen jam. Beiden waren zeer lekker. Na de is Nellie gaan lezen en heb ik twee verslagen geschreven. En daar zet ik nu een punt achter. Punt.

Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg