We hebben genoeg gezien van Fuengirola. De CP El Rengo was een heel bijzonder plekje. Voor €5 kun je niet veel verwachten, en het was dan ook niet veel, maar toch had het wel wat. We reden via de kustweg. Invoegen vereist hier stalen zenuwen. Ik weet dit nog van de keer, 17 jaar geleden, dat we met een gehuurde Seat Léon naar Gibraltar gingen. Een invoegstrook van 1 meter, en dan invoegen op een tweebaans weg, waar 100 km/u wordt gereden. Blij met onze 2,8 liter turbo diesel! In Bénaldmadena even bij een Lidl gestopt voor wat noodzakelijke boodschappen, en een cadeautje voor Peet: een hele Spaanse ham! Een compleet achterpoot dus! Daarna doorgereden naar de grote camperplaats van Gibraltar, aan de jachthaven. Eerst maar even het grijswater geloosd, de toilet cassette geledigd, en vers water ingenomen. De flexibele waterslang, die we ooit op een braderie in Pijnacker hadden gekocht, en waar ik nooit echt tevreden over was, heb ik weggegooid. De ‘Chinese’ Gardena koppeling had zo’n slechte pasvorm, dat bij een kraan met een beetje druk de koppeling spontaan los schoot. Ik heb die koppeling er af geknipt, maar de flexibele slang is in rust zo nauw, dat ik hem niet aan mijn originele Gardena koppelstuk vast kreeg. Gelukkig had ik nog een kort stukje tuinslang bij me, waar ik een originele Gardena koppeling aan vast kon maken. Zo konden we toch de watertanden weer vullen. Hierna een mooi plekje opgezocht, nummer vier. Naast nummer 1 is een hokje met enkele wasmachines. Hierna Gibraltar ingelopen. Spaanse douane, met een scan systeem voor de paspoorten, dan de Engelse douane. Het was een stuk rustiger dan 17 jaar geleden, maar ja, toen was het hoog zomer. Nu is het winter, al zou je dat niet zeggen. Voor Daniëlle, Peter en Janis hebben we elk een slof sigaretten gekocht. Volgens Nellie mag je twee sloffen per persoon meenemen. Voor mezelf kocht ik een liter Famous Grouse whisky voor €10. Op een terrrasje wat gedronken. Nellie nam een glas vers ananas-sap, ik nam een Alhambra biertje, wat zeer goed smaakte. Ook namen we er een schaaltje patat bij, met mayonaise. Aanbieders van trips naar de top van de rots, waar de apen leven, proberen je zo’n ritje aan te smeren, maar we hebben geen interesse. We lopen terug. Engelse douane, geen probeem. Spaanse douane: wel probleem. Je mag maar één slof p.p. meenemen. We krijgen de keuze: €60 invoerrechten betalen voor een slof van €31, of afstand doen van die slof te veel. Uiteraard kiezen we voor dat laatste. Stomme Brexit! De grootste blunder die de Engelsen ooit gemaakt hebben. Terug bij de camper nemen we eerst een glaasje wijn voor de schrik. We eten ratatouille, en genieten van het uitzicht op de bootjes en de ondergaande zon. Het is er heerlijk rustig. Geen verkeer, geen honden met ADHD, heerlijk. We slapen lekker uit.

Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg