Omdat het gisteren zo regende toen we Chinchilla binnen kwamen, hadden we nog niet van het stadje gezien. Dat gaan we nu eerst goedmaken. Het stadje ligt hoog, dus dat wordt flink klimmen. Helemaal bovenop ligt een kasteel. Met een diepe kloof er omheen een onneembare vesting. Nellie klopte nog aan, maar er deed niemand open. Rondom het kasteel, iets lager, zijn diverse bewoonde grotwoningen. Foto’s gemaakt en gefilmd. Stokbrood gekocht. In de camper opgegeten.
We hebben toch besloten om niét naar het noorden te gaan, maar om toch wat van Portugal te gaan zien. ‘Go west’ is dus het devies. We kozen Úbeda als eindpunt, best een flinke afstand, en allemaal 2-baans weg, voornamelijk de N-322. De navigator stuurde ons twee keer fout, namelijk via een weg, die nog in aanbouw was. Door een ‘via’ punt in Albacete aan te geven kwamen we eindelijk op de N-322. Een mooie weg door een prachtig gebied. Een deel van deze route heet ‘Ruta de Don Quijote’, en diens afbeelding zagen we regelmatig staan. We kwamen door plaatsjes als El Jardin, Villapalacios, Puente de Génave en Villacarillo. Daar hebben even een koffiepauze gehouden. We zagen ook een bord met kip en patat voor €8, maar dat was alleen op zon en feestdagen te krijgen. Toen we eindelijk in Úbeda op de (overigens mooie) camperplaats stonden, tegenover een opleidingsinstituut van de Guardia Civil, waren we moe en hadden we honger. Een Spaans restaurant bleek dicht. Verder gelopen naar een Italiaans restaurant. Die ging net open. Verder gezocht, maar alles hier gaat pas laat open voor onze begrippen. Uiteindelijk toch maar naar de Italiaan. Prima gegeten, heel betaalbaar. Nellie had een enorme maaltijdsalade, en ik nam lasagne. We hadden geen plek meer voor een toetje. Koffie genomen, en nog een limoncello van het huis gekregen. Terug naar de camper weer een oefenend jeugd orkest horen oefenen voor de Semana Santa, de heilige week, die hier binnenkort is. Morgen gaan we de stad verkennen.
Geschreven door Jan.en.nellie.zijn.onderweg