Op de camping staan veel nationaliteiten. Zo ook Nederlanders met sabbatical tijd. Van hun krijgen wij de tip van een free walkingtour. We hebben dat in andere steden al gedaan. Leuk, die boeken we meteen. Je hoort dan altijd wat meer als gewoon met je eigen plattegrondje. Enige nadeel is dat we vroeg eruit moeten. De tour begint om 9.30 uur in Mostar. We vertrekken optijd van de camping zodat we voor de tour van 2,5 uur nog een koffietje kunnen drinken. Zo gezegd zo gedaan en om half 10 melden wij ons bij de gids. En dan wordt het lastig dit goed te verwoorden. De gids vertelt heel veel over de historie van Mostar, vooral over de oorlog. Bezienswaardigheden komen amper aan bod.
De beroemde brug, de trekpleister van Mostar wordt goed uitgelegd. Ooit een hoogstandje van ottomaanse bouwkunst. In de oorlog is deze volledig verwoest en daarna onder supervisie van UNESCO in oude glorie hersteld. Nu hebben wij al veel bruggen gezien en ook mooiere. Wat maakt deze brug dan zo bijzonder? De brug staat (sinds de renovatie) symbool voor de verbinding en eenheid van de 3 bevolkingsgroepen van dit land(Kroaten, Bosniërs en Serviërs). Helaas is hier nog weinig van terecht gekomen. Zoals onze gids vertelt de oorlog is niet voorbij maar gestopt. En in Mostar leven de Kroaten en de Bosniërs vaak gescheiden van elkaar. Dat maakt wel indruk op ons. Het leven in de oorlog was vreselijk met de sluipschutters. Doden werden dan ook ‘s nachts begraven en men leefde in kelders. En of deze tijd van democratie nu beter is? De gids vindt van niet ivm de corruptie. Hij gaat liever terug naar het socialisme van Tito. We horen nog veel meer oorlog maar dat schrijven we niet allemaal op. Nu wat leuke dingetjes. De brug wordt ook gebruikt om vanaf te springen, bijna dagelijks. Dat is hier zoiets als “Bucket list”. Maar niet voor ons😛. Als de rondwandeling is afgelopen gaan we eerst koffie drinken, alles even laten zakken. Het valt ons nu op hoe ontzettend druk het is geworden, allemaal toeristen in het winkelstraatje in het oude centrum. Ongelofelijk! Na de koffie lopen wij nog langs een aantal bezienswaardigheden om foto’s te maken en dan lekker in de schaduw voor wat eten. Tot slot bezoeken we nog het museum van war and genocide victems. Ook dat is erg confronterend met de vele liveopnames. Zo zien we dat de brug kapot wordt geschoten inclusief gejuich van de daders en executies van slachtoffers. Allemaal even vreselijk. We beseffen ons wel dat het verhaal een eenzijdig beeld is gezien vanuit de Bosnische kant. Als ik nu aan Mostar denk dan zie ik drommen toeristen en inwoners met nog niet verwerkte trauma’s.

Geschreven door Jacqueline-en-joops.made