In park natural de Garrotxa, een oud vulkanisch gebied, hebben we een plekje op een prettige camping. Mooi sanitair, de vogels fluiten en de camping heeft volgens de dame van de receptie een prima restaurant. In de omgeving genoeg te doen. Na 3 reisdagen doen we donderdag rustig aan. We gaan alleen even met de fiets naar Olot voor wat boodschappen en een koffie in de zon. Wat een genot! Terug op de camping proberen we het restaurant ook meteen uit met een menu del dia. We nemen de varkenswangen (gelukkig zonder kiezen) met paddestoelen, heerlijk. Inderdaad een prima keuken. Van de fles wijn nemen we maar 1 glas anders redden we echt de avond niet. De rest van de middag lekker onderuit met een boek in de zon. Vrijdag doen we stoer en maken een wandelroute van 11 km langs 2 oude vulkanen. Er zitten flinke stijgingen en dus ook dalingen in. Dat zijn we niet echt gewend en dat voelen we goed. Maar het is een mooie route door het bos en de laatste 4 km meer vlak en open met mooi zicht op de Pyreneeën. Als we uiteindelijk terug zijn hebben we wel 14 km gelopen en zijn onze tenen erg gevoelig van het dalen. We doen vandaag niks meer!
Zaterdag was het plan de via Verde te fietsen maar van andere Nederlanders horen we dat die niet echt mooi is en vlak lang de snelweg loopt. Dus dat laten we schieten. Het wordt een tochtje over landweggetjes naar Olot. Onderweg komen we veel wandelaars tegen. Het is hier echt een wandelgebied met veel gemarkeerde paadjes. In Olot is het gezellig druk. Wij doen mee, op een terras laten we het Spaanse leven de revu passeren. Zondag fietsen we nog een keer over de mooie landweggetjes naar Olot. Deze keer om het kratermuseum te bezoek. Het is een interactief museum waar we veel te weten komen over verschillende soorten vulkanen en over dit gebied. Garrotxa is een gebied met veel oude slapende vulkanen. In de stad Olot liggen er ook twee, heel bijzonder. Uiteraard strijken we nog even neer op een terras voor we terug de berg op fietsen naar de camping. Morgen weer verder. Maar we komen hier vast nog een keer terug om te wandelen.

Geschreven door Jacqueline-en-joops.made