Jaaaa hoor het is eindelijk zo ver, klaar voor een nieuw avontuur, maar uiteraard nog wel met de oude gewoontes😉. Voor degene die nieuw zijn, hier is de link naar het verslag van de Harry Vakantie 2.0 : https://www.pindat.com/reis/dagboek/harryvakantie/35020/2021-08-08/2021-08-30
Een korte samenvatting van wat onze “gewoontes” zijn; goedkoper = beter, reserveren is voor mietjes, een of onderbroek kan je 2x dragen (normaal en binnenstebuiten), zorg altijd dat je een Jan huige (een ton chocopasta van 1kg) bij je hebt en spreek elke gek aan die je tegenkomt. Als dit klinkt als iets wat je niet wilt missen, dan klopt dat, want je wilt het niet missen.
Een dag voor de reis hebben we allemaal (incl jens) even ons best gedaan om onze leukste selfie te maken vanuit onze verblijfplaats op dat moment. Leuk om te zien dat we 1 dag van tevoren nog helemaal niet bezig waren met deze reis. Walter was in Oostenrijk met Marijke, Jur in zuid Spanje bij het huis van zijn vader, jens was aan het werk als badmeester in lekkerker en Thijs zat zoals gewoonlijk op de fiets 😉.
Dan nog even een laatste mededeling; er is namelijk een zeker persoon die zijn beloftes niet is nagekomen. In de eerste reisblog van de vorige vakantie staat in een comment van Edwin Heijkamp (papa walter); “mannen als jullie dit volhouden sponsor ik een kratje”. We worden al een dagje ouder, maar we zijn het erover eens dat we die nooit hebben gekregen🥲
Okay genoeg background information, Lets begin.

De dag begon vroeg voor Jur en Thijs, omdat vandaag de reis van Amsterdam naar Wenen op de planning staat. Dit is maar liefst een rit van ruim 1200 kilometer en dat zou de trein volgens planning in 13 uur en 38 minuten moeten doen, een flinke dag dus. Gelukkig heeft Bas aangeboden ons om 06:00 sochtends naar het station te rijden met onze spullen, waardoor we niet hoefde te fietsen, thanks daarvoor 🙂. We konden zelfs een trein eerder nemen 🏎. Oh en Thijs vond 50 cent toen hij naar de auto liep, die komt vast nog van pas.
Aangekomen op amsterdam zochten we nog even een toilet op. Door Corona was de refuliere wc dicht en moest we dus uit de poortjes. Echter konden we onze digitale interrail pas (qr code) niet scannen, omdat de scanner in de war raakte met Apple Pay. We besloten maar onze eigen ov te pakken want anders konden we er niet uit. Gek genoeg werd er geld afgeschreven😕. Zorg voor later. Op naar de wc, waar we uiteraard niet voor wilde betalen. Na een grondige analyse zouden we ook niet met onze rugtassen onder het kinder poortje doorpassen. Jur kwam op het praktisch idee om met z’n tweetjes door de poortjes te gaan terwijl niemand in de buurt was. Had hij al vaker gedaan. Ging vrij goed, en we hebben nu al weer krenterig gedaan. Zeker als je de 50 cent er nog afhaald van vannochtend. Oh en best een interessant toilet (foto), geleerd dat Corona = hoax, stond daar met graffiti op de muur.
We hadden nog wat tijd over op Amsterdam centraal en wilde toch nog even bij de info balie van ns vragen waarom er geld werd afgeschreven. Blijkbaar lag het HELEMAAL AAN ONS en hadden we gewoon toch dat interrail ticket moeten scannen. Toen we vroegen of ze het niet terug kon draaien, er was 10,- afgeschreven, lachte ze ons uit en zei ze dat we het zelf maar moesten uitzoeken, het lag natuurlijk aan ons en zelfs een oma van 92 zou het snappen. Een boodschap aan dat wijf; als je je baan niet leuk vind, blijf dat lekker thuis.
Wat meteen opviel bij de eerste ICE trein was de luxe. Dit was wel een verbetering in vergelijk met onze eerste trein in 2019. Oh en ze hebben wifi en glazen shuifdeuren die automatisch openen. Onderweg werd wallie ook eindelijk wakker en natuurlijk moesten we even bellen, foto’s bijgevoegd spreken voor zich.
Bij de overstap in Siegburg kwamen we met z’n drieën (Jur en Thijs in siegburg walter in München) tot de conclusie dat het zondag was, dus geen supermarkten open om iets lekkers te halen tijdens het wachten. En tot onze spijt was satan, de plaatselijke döner shop, ook dicht 😢.
Na de overstap konden we genieten van een traject waar de trein 300km/h ging, ook wel heel vet! Walter hielt ons ondertussen op de hoogte van het geluid van zn oost Duitslands diesel boemeltje via een spraakbericht en een foto. Hij had zijn overstap in salzburg gemist. Volgende trein ging over een uur dus dan maar net zoals de chinezen een ‘salzburg in 1 hour’ citytrip. Via facetime thijs en jur ook de stad laten zien en toen een oude vriend opgezocht, de Billa! Half uurtje in de rij voor de kassa gestaan dus op de terugweg moest wallie rennen, treintje gelukkig net aan gehaald. Verder werd de groepsapp “tienertoer” nieuw leven ingeblazen om de papa’s en mama’s op de hoogte gehouden. De groepsafbeelding werd ook aangepast op Sjaak afhaak (foto bijgevoegd)🤪. Oh en in de trein kwamen Jur en Thijs een deutsche mutti tegen die wat lekkers naarbinnen aan het schuiven was. Het was een soort jampotje gevuld met gefermenteerde paarse prut, als iemand het weet horen wij het graag in de reacties. Het stonk echt heeeel erg en de hele coupé was blij toen het dekseltje er eindelijke weer op ging.
De volgende overstap was in Neurenberg, waar Jur en Thijs 1 uur hadden. Op zoek naar een plek om iets te eten. Via hoge reviews op Google maps heeft Jur een vegetarische dönershop gevonden met 4,8 sterren welke ook nog eens dicht bij het station was. De trein ging over een half uur weg dus snel döners bestellen en wegtsjappen terwijl we genieten van de zon. Die 4,8 was niet gelogen en we waren optijd weer terug op het station.
In de volgende trein hoorde we dat walter inmiddels aangekomen was in Wenen. Verder hebben we walter een beetje gek gemaakt met een verassing die we zogenaamd voor hem hadden. We hoopte dat walter hierin zou trappen, en ons daarom kwam opwachten bij het station. Spoiler, is gelukt, lol. Hij stuurde verder nog foto’s van de stad, heeft een lime stepje gehuurd om door de stad te crossen voor 3km, is schnitzel gaan eten en heeft nog een verhaal meegemaakt die hij ons later die avond zou gaan vertellen. Deze treinreis ging het ook ineens keihard regenen, Thijs had een beetje dezelfde condities verwacht als vorig jaar, alles boven de 25 graden, dus hij heeft 0.0 regenkleding meegenomen of een paraplu. Als dat maar goed komt.
Rond 21:00 kwamen we aan op Wenen hauptbahnhof, en dit betekende dus ook dat we voor het eerst herenigd waren ❤️. Na flink zoenen en knuffelen (No homo), was het tijd om naar het hostel te gaan. We hebben gekozen voor een hostel dichtbij het station, omdat we wisten dat we laat aan zouden komen.
We hebben ingecheckt bij een man die vertelde dat het zijn laatste uur was dat hij er werkte, dus we wenste hem succes en gingen naar onze gedeelde kamer. De kamer was prima, en we hadden zelfs onze eigen badkamer en wc! Dat was vorig jaar in praag wel anders waar we met het hele hostel 2 douchen en 4 wc”s deelde.
We zochten als laatste een rustig plekje op in het hostel om, onder het genot van een drankje, een planning te maken voor morgen, en om elkaar weer even bij te kletsen over de laatste maand. Allemaal hebben we veel meegemaakt en het was leuk om van de andere te horen hoe het was geweest. Dan nog even het avontuurtje van wallie in wenen, die we nog tegoed hadden van hem. Het is een heel apart gevoel om opeens helemaal in je eentje bij de uitgang van het station te staan in een vreemde stad. Tja je moet ergens beginnen en in de verte zag walter een aardig paleisje, zo begon een wandeltocht door de stad die uiteindelijk 20.000 stappen aan de teller heeft toegevoegd, met rugzakje op uiteraard. Wenen is echt een onwijs mooie stad met veel cultuur en architectonische hoogtepuntjes. Op een gegeven moment raak je het kwijt waarom het zoveelste mooie gebouw belangrijk is (geweest). Schloss Belvedere, de Opera, het Hofburg, het parlement, de kathedraal, noem maar op. Verder nog een mannetje met een gouden helm gezien en wezen shoppen bij meneer G. Ucci, aan luxe geen gebrek. Even de Donau over en door naar twee Flakturm bunkers van de duitsers. Vroeger onverwoestbare vestigingen die de britten niet konden slopen en tegenwoordig staan er bijenhotels, eco moestuintjes en kan je abseilen, gekke twist. Op internet had wallie al een restaurantje gevonden waar je goedkoop hele grote schnitzels kon halen, zijn benen waren alleen al kaputt dus dan maar even met de step. Bij het restaurant aangekomen was een plekje voor 1 geen probleem, wallie werd zo tegenover de vaste gast gezet aan een biertafel. Een flinke vent met tattoo’s die zo uit ‘die ludolfs’ kan komen maar hij was vooral heel vriendelijk. Hij wist twee woorden nederlands, dankjewel en godverdomme, mooie vent. Ondertussen kwam een vriend van hem er bij zitten en kreeg ook een veel te chic italiaans stel naast ons een plek, gekste groepsdynamiek ooit maar wel gezellig want we hebben de hele avond gepraat. Een tschuss en een ciao en dan op naar de jongens die bijna aan zouden komen.
Terug op de kamer ontmoete we onze kamergenootjes, twee Nederlanders uit Rottuhrdam, meaui man!

Geschreven door HarryVakantie