Opnieuw stonden we lekker vroeg op want om 9:15 zou ome keesie met zn fiat Ducato 2.7 TDi ons ophalen. Hij zou ons naar boven rijden vanwaar we verder omhoog moesten lopen. Een half uur en 32 befjes (Hongaarse munten, aka lev) later stonden we op 1926 meter hoogte bij het eindpunt van de asfalt weg. We kwamen meteen een Nederlands stel tegen rond de 60 jaar oud. Zij gingen ook de berg beklimmen en dit was de 4e berg van hun vakantie. We wisten toen nog niet dat we ze zo vaak nog tegen zouden komen 😂. We hadden het plan om eerst een kwartiertje omhoog te lopen en daar dan ons gekochte ontbijt op te eten. We hebben heerlijk in het zonnetje gezeten. Daarna weer door met onze tour, wel met de nodige stops.... Jens had het nogal zwaar. Maaaaaaarrrr ze bleven doorgaan ondanks dat het zweet op hun voorhoofd stond. Onderweg hebben we mooie dingen gezien die te zien zijn op de foto’s. Op 3/4 van de route zijn we even gestopt om onze moed te verzamelen en toen hebben we het laatste kwart in een keer voltooid (bijnaaaaaaa in een keer 😬). Op de top aangekomen was het uitzicht prachtig en uiteraard is dit op foto’s niet heeeel goed vast te leggen. We hadden genoeg foto ideeen en honger dus ons een uurtje op de berg vermaken was niet zo moeilijk. We zaten bij een uiteinde van de top met om ons heen een flink steile helling. We waren daarom erg verbaast dat er ineens een man die helling op kwam lopen van een richting waar niemand vanaf kwam. Het bleek een Griek te zijn en hij gaf hikewandelingen. We waren verbaast toen hij zijn route uitlegde voor de dag aangezien hij ongeveer het 4 voudige van ons van plan was te lopen. We wenste hem succes en gingen daarna weer naar bekenden. De foto’s vertellen denk ik meer verhaal. De uiteindelijke hoogte was trouwens 2914 meter. Op de terugweg zijn we bij een weide gestopt en hebben we even in het gras gelegen. Als de zon scheen was het heel erg warm, maar zonder de zon was het flink koud. We vervolgde daarna onze weg naar beneden, opnieuw met de nodige stops. Achteraf hadden we dat beter niet kunnen doen. Toen we nog 25 % van de berg naar beneden moesten kwamen we erachter dat het ome kees over 25 minuten zou vertrekken... als we die niet zouden halen moesten we 3 uur wachten tot 18:00 voor de laatste rit naar beneden. Wij de turbo inzetten met rock muziek uit mijn iPhone om ons aan te moedigen. Helaas was dit niet genoeg, we waren 10 minuutjes te laat. Er was op dat moment wel een klein beetje sadness te voelen in de groep, want wat moesten we nu? Een taxi? Wachten? Offffffffffff, liften😂👌. Ik moet zeggen de eerste 15 minuten ging dit niet heel soepel. Maar ik sprak eindelijk toch iemand aan en bij de 2e keer proberen waren er 2 van ons beneden. Jens en ik zijn achter gebleven en vonden na 20 minuutjes ook een rit. Wij hadden een Hongaarse man met zijn vrouw en en vriendin. Gezellig gekletst. Onderweg kwamen we erachter dat deze lieve man niet heel veel had opgelet bij het onderdeel rijden in de bergen op zn rij-examen. Dit in combinatie met een krappe portomonee leidde ertoe dat hij de auto alleen in zn vrij liet staan en goed gebruik maakte van de remmen. Toen na een minuutje of 15 er een flinke stank ontstond in de auto wist hij ineens wel weer wat afremmen op de motor was. Gelukkig, want ik weet niet of we anders heel beneden waren gekomen😂. Beneden aangekomen hebben we de man bedankt en zijn we naar het hotel gelopen. Walter en jur hebben inmiddels meel eieren en melk gehaald. Ik zou niet weten voor welk gerecht dat zou zijn. We zijn eerst nog even langs het zwembad met Spa gegaan om de zware klim even te laten bezinken. Vooral het stoombad is een echte favoriet. Behalve het niet kunnen ademen dan. Na de sauna was het tijd om pannenkoeken te maken. Helaas hebben we niet eerst gekeken en was er dus geen koekenpan aanwezig. Moesten we het dan in een hoge pan maken? Ik ging voor de zekerheid nog even vragen bij het restaurant of ik niet een koekenpan mocht lenen. Dit mocht niet want ze werken in dit hotel alleen met proffesionals en wij waren dat blijkbaar niet op het gebied van koken, jammer. Ze moesten een weten van onze pannenkoeken. Hoe we het uiteindelijk hebben opgelost is te zien in de foto’s, ik vond het een geslaagd avondmaal.
Na het eten zijn we gaan uitrusten voor morgen. Mountainbiken wordt nog leuk!!!

Geschreven door HarryVakantie