Het was me het nachtje wel. Walter heeft best wat geslapen en jur volgensmij ook wel, Jens heeft geprobeerd te slapen en ik heb niet geslapen. Ondanks mijn slapeloze nacht voel ik mij, vergelijkend met de andere jongens denk ik het beste, op dit moment dan. We zijn onderweg langs de grens tussen Hongarije en Roemenië gekomen en jullie weten wat dat betekent.... paspoort controle. Tijdens deze reis hebben we 4x kaartcontrole gehad en 2x paspoortcontrole. Dit was niet allemaal op hetzelfde tijdstip maar telkens 1 uurtje na elkaar waardoor degene die wilde slapen telkens wakker moesten worden. Niet helemaal ideaal hahah. Verder ging er nog iemand bellen midden in de nacht en als klap op de vuurpijl ging het licht de hele nacht geen seconde uit. Lekker slapen hoor😅👌.
Tijdens de reis zijn we opzoek gegaan naar een airbnb en die hebben we gevonden in Sinaia. De man die deze airbnb verhuurde was alleen te laat met antwoorden, waardoor we op het laatste moment (we waren al bijna aangekomen op het station) een nieuwe moesten regelen. Gelukkig was die er als we een station eerder zouden uitstappen. Dat hebben we gedaan.
Eenmaal aangekomen in Busteni, een plaats in de bergen boven Boekarest was onze eerste indruk dat het nogal leek op een skigebied in Oostenrijk. Dit hadden we niet verwacht aangezien het imago van Roemenië nogal arm is. We zijn opzoek gegaan naar onze overnachtingsplaats en na een half uurtje lopen kwamen we daar aan. We hadden een bed tekort dus binnen een half uurtje kwamen buurman en buurman een nieuwe brengen. Nieuw was een understatement (foto). Desondanks heeft Jur er volgensmij wel oké op geslapen.
Alle 4 hadden we honger dus we hadden het plan om even naar de winkel te gaan en vervolgens zouden we een berg gaan beklimmen, met voor de zekerheid onze zwembroek aan (je weet maar nooit). We konden kiezen uit de normale route, of de “experienced Climber” route. De keuze was snel gemaakt, al maakte het bordje (foto) ons wel een beetje ongerust 😂. Na een half uurtje omhoog hiken vonden we het pad een beetje steil worden dus we gingen even op de kaart kijken. Het bleek dat we verkeerd waren gelopen en dus terug moesten. Het was inmiddels al laat dus we gingen maar terug. Wel lekker gelopen trouwens, Walter zn telefoon gaf aan dat we 171 verdiepingen omhoog waren gelopen. Op de terugweg zijn we weer langs de winkel gegaan om wat avondeten te kopen en toen we terugkwamen gingen we meteen koken. We hadden uiteindelijk pasta met rode saus. Na het eten zijn we bijna meteen gaan slapen vanwege onze korte vorige nacht.

Geschreven door HarryVakantie