Na het ochtend ritueel zijn we als eerste naar het station gelopen met onze zware backpack uiteraard. We gingen op het station zoeken naar lockers, zodat we niet de hele dag met de zware tassen hoefden te lopen. Op het station was helaas alles vol en zo ook bij het busstation. Ik wilde niet opgeven dus op naar een hotel, misschien mochten we het in de lobby laten liggen. Bij een hotel aangekomen namen we de lift omhoog en bij de 6e verdieping stond: lockerroom. Dit bleek een hele goede keuze te zijn aangezien je er maar 1 euro voor betaalde. We hadden helaas alleen maar briefjes, dus ik ging beneden nog even wisselen. Ik heb 3 restaurants, twee schoenenwinkel, de DM, een boekenwinkel, een kledingwinkel en uiteindelijk een bank geprobeerd. Ik ben nog nooit zo onvriendelijk geholpen met het wisselen van geld. Alles behalve de bank zei: “i dont have time for this” “i dont have that much” “i dont know what you mean” en zo voort... gelukkig kon het bij de bank en kon ik teruggaan naar de jongens. Toen we het muntje erin deden bleek overigens ook nog dat je hem terugkreeg naar afloop. Gratis dagje bewaakte spullen, dankuzeer! Nu was het eindelijk tijd voor ontbijt. Mercator is een goeie winkel daarvoor. We hebben hier ook voor het eerst kennis gemaakt met onze grote vriend: Jan huigen in de ton. Een grote ton met chocopasta van ongeveer een kilo. We zijn inmiddels 2 dagen verder en deze ton is op.... lekker even ontbijten in het parkje en vervolgens naar de ijssalon in het centrum waar we hadden afgesproken met Ben, Nino en Ana. Ben en Nino zijn vrienden van zwemmen van Jens. En Ana is de vriendin van Ben. Ana komt uit Slovenië en Jens, Nino, Ben en ik hebben haar vorig jaar in Slovenië ontmoet toen we daar op vakantie waren. We hebben een ijsje gehaald en zijn vervolgens de berg in de stad opgelopen met het kasteel erop. Vorig jaar zijn we niet het kasteel in gegaan omdat je moest betalen, maar Ana vertelde ons dat het gewoon gratis was, jammer dit. Wel een mooi uitzicht nu gelukkig. Weer even naar beneden lopen en wat verder dwalen in het centrum. In het centrum was een basketbal wedstrijd gaande dus daar hebben we even gekeken. Na een half uurtje moesten Ben, Ana en Nino weer weg omdat ze gingen trainen in het centrum. We hebben afgesproken om Vannavond naar hun huis in Bled te gaan en ze zouden ons dan ophalen vanaf de camping. Ons plan nu was dat we onze tassen gingen ophalen en dan de trein te nemen naar robinson river camp. De camping die we gisteren avond hadden geboekt. De camping lag 300 meter van het station dus de rest van de dagen konden we gewoon met de trein naar Bled, daar een mountainbike huren en savonds weer teruggaan naar de camping. Tijdens onze loop terug kwamen we er wel achter dat we enigsinds moesten haasten voor de trein. Met een klein stukje rennen, flinke stress bij de kaartverkoop de trein duurde een uurtje en een stukje over het spoor rennen hadden we het net gehaald 😄. De trein duurde ongeveer 50 minuutjes. Toen we aankwamen zijn we naar de camping gelopen en onderweg kwamen we een BMX fiets tegen met een lekker band. We hebben een kwartiertje met de fiets “gespeeld”. Er is niemand gewond geraakt. Bij de camping aangekomen stond er een flinke rij voor de “incheck” hut, waar de eigenaar alles aan het regelen was. Zoals sommige al hadden gehoord, er was een probleem, namelijk dat de man zei dat we alleen een stappen hadden. Op booking stond duidelijk dat er ook bedden bij zaten dus we vertelde de man dat wij deze bedden moesten krijgen. Hij stuurde ons door naar de helpdesk van booking.com.... na lang in de wachtrij te hebben gestaan en inmiddels al een uur verder vonden we het het beste als we gewoon een gratis annulering kregen. Dit was gelukkig mogelijk. Toen dit eenmaal was geregeld kwam de eigenaar, overigens de hele dag in zn legeroutfit, naar ons toe en verteld ons: sorry, i dont have tenta anymore, i only have 5. Nou lekker dan, zegt hij eerst dat wij verkeerd zaten en dan zegt hij ineens dat hij eigenlijk te weinig tenten had. Nino kwam ons ophalen rond 21:00, dus we moesten nog even op de camping wachten. We hadden nog wat brood voor avondeten, dus gingen maar bij het kampvuur staan en dit klaarmaken. Wij vonden het een beetje te veel moeite om het vuur te regelen, dus we lieten dit aan een andere man over. Na een uur was het percentage CO (koolstofmonoxide, je weet wel dat spul waar je door kan stikken als je boiler vroeger niet goed werkte) ongeveer 80%. tijd om dit vuurtje te redden. Na een kwartier was iedereen vakkundig van zijn beenhaar en wenkbrouwen verwijderd. Het was nog een kwartiertje voordat nino kwam dus we hebben het vuurtje maar gelaten voor wat het was (nadat we een half uur van ons eigen fikkie hadden kunnen genieten). Ohja wat ons nieuwe plan was voor de slaapplaats? Ben heeft ons aangeboden dat we bij hem konden slapen voor een nachtje, daarna was het weer verhuurd. Gelukkig hadden we Ben nog want anders hadden we niet geweten wat we met deze situatie aankoersten. Nino haalden ons op en we hebben nog wat afgegeven in Ben zn huis met een keuken, geen overbodige luxe. Die avond was het weer gebruikelijk om een nieuwe overnachting te zoeken voor de volgende avond. Uiteraard was dit niet makkelijk, zelfs met creatieve zoektermen. Na een uur zoeken ben ik nog een keer heel naïef gaan zoeken naar iets in Bled. Opeens was er een nieuwe overnachting toegevoegd, die er eerst nog niet was. Het was binnen ons schamele budget én in Bled zelf! Iedereen zei meteen doen dus ik belde mijn ouders. Zij waren aan het boeken toen opeens de reservering crashte. We wisten niet of de reservering was doorgekomen en hoopte op het beste. Eerst maar eens lekker slapen.

Geschreven door HarryVakantie