Ik weet nu al dat dit de langste blog ooit wordt. Enjoy!!
De dag begon wat later dan normaal, slapen na 12 hè. We hadden afgesproken met Nina om haar te whatsappen wanneer we wakker waren en dan konden we traditioneel ontbijten bij haar thuis. Rond 11 uur waren we klaar om uit ons hostel te gaan en met de tassen te verhuizen naar haar huis. Het was 10 minuutjes lopen door het centrum, dus het was zo erg nog niet. Ze liet ons onderweg het gebouw zien waar har vader werkt, hij is een advocaat en het gebouw leek op een gemeentehuis. We weten het niet zeker omdat Nina de vertaling niet wist. We kwamen aan bij haar huis en zagen meteen een tuin met vruchtenbomen en een soort terasje. Ook stond en een oude auto, waarvan ik voor opa een foto heb gemaakt 😉. Volgensmij een Opel olympia. Het was een vrij groot huis, en haar ouders en opa en oma hadden de bovenverdieping tot hun beschikking. Toen we binnenkwamen werden we meteen begroet door opa en oma. Ze moesten wel lachen, waarschijnlijk door onze nogal niet Servische uiterlijken. Opa wist zelfs een paar woorden Engels en vertelde ons dat we welkom waren en moesten gaan zitten. Ondanks dat we niet echt konden praten met hun, konden we wel begrijpen wat ze bedoelden en Walter kon zelf een paar woordjes vanuit het Spaans overnemen naar het Italiaans. Na een kwartiertje zijn we buiten in de tuin gaan zitten, waar lekker veel schaduw was. Was ook wel nodig want het begon richting de 40 graden te gaan. Nina heeft die dag een paar keer gezegt I be right back. Inmiddels weten we wat dit betekent, namelijk dat ze eten, drinken of beide voor ons gaat halen. Deze keer kwam ze naar beneden met burek. Het wordt vaker gegeten in oost Europese landen volgensmij. Haar moeder heeft het speciaal bij de bakkker voor ons gehaald, en het was zoooooo goed. We merkte wel meteen dat het enorm vullend was. Met de burek kregen we ook yoghurt waarin je het moest dopen. Ook die combinatie was heel lekker. Gelukkig was dit niet de laatste keer dat ze be right back zei. Deze keer kwam ze terug met zelfgemaakte koffie, gemaakt zonder filter. Ook heel lekker. Jens heeft het ook gedronken na et toevoegen van een kleeeeeeiiiin beetje suiker. Dus, op naar nummer drie. Dit keer kwam ze met zelfgemaakte cake. Ik weet niet wat voor cake het was, maar ik vond het heel lekker en volgensmij de andere jongens ook. Inmiddels kunt u zich al wel voorstellen hoe vol we zaten, aangezien we hierbovenop nog heel veel water dronken omdat het zo heet was. Het wad inmiddels 13:00 en het was tijd voor de activiteit. We gingen met de taxi naar een hotel op de berg en vanaf daar gingen we naar de top lopen. Ik ben blij dat we het eerste deel met de taxi hebben gedaan want wat was het toch warm. Tijdens de rit gingen beide chauffeurs hun eigen weg om te kijken of de een of ander sneller was. We kwamen toevallig in een situatie waar beide taxi’s recht tegenover elkaar stonden😂 <foto>. Ik vond het ook wel geinig dat het dashboard helemaal vol stond met engine warming light en dat op het schermpje verschillende teksten verschenen; “change the engine oil” “visit the mechanic for service” “critical engine faillure reported” en zo ging de Citroën C4 maar door. Hij reed nog prima overigens, ik denk dat we verwend zijn in het westen. Aangekomen op de berg begonnen we met een kleine stop in de speeltuin en daarna begon de klim. Ik vond dit echt mega zwaar. Bij de vorige klim liep ik nagenoeg de hele tijd vooraan, maar bij deze klim was de hitte mij echt te veel, dus moest ik iets vaker stoppen 😅👌. Na een lange lange lange lange tijd kwamen we eindelijk een beetje aan bij de top en dat was het eindpunt geworden. We hadden een mooi uitzicht over het dal en de dorpjes. Ook hebben we Jens even ingesmeerd, waar uiteraard een foto van is. En we hebben een groepsfoto gemaakt. Na een tijdje chillen op de berg en praten over hoe Nederland Flevoland heeft gecreëerd en wat windmolens zijn, was het tijd om weer naar beneden te gaan. Dit ging een stuk makkelijk, alleen was ik niet van plan achter jur en Jens aan te RENNEN van de berg af. Ik heb dat vaker gedaan en meestal pakt dat niet goed uit voor mij. Dus ik liep gewoon maar. Uiteindelijk zijn zij dit ook gaan doen. Ons water was op dus we waren blij toen we weer bij het hotel waren waar we die middag met de taxi heen zijn gebracht. Uiteraard gingen we daar was bestellen, maar wat? Jens en ik hadden, heel gek, hetzelfde idee. We zagen dat 1 bolletje ijs 40 cent was..... een ronde was voor ons niet genoeg dus we hebben de tweede ronde niet “a ice cream” besteld, maar 4 ice Cream in one glass. Hij keek ons een beetje raar aan, maar dat gaf uiteindelijk niet want ik en Jens hebben gewoon lekker dat ijsje gehad. Zelfs Nina was zo brutaal om 2 bolletjes te bestellen. Jur en Walter waren denk ik geen echte brutale Nederlands op dat moment 😅, die namen netjes één bolletje. Na deze refreshment zijn we terug naar haar huis gelopen, besparen we toch nog mooi ff een euro voor de taxi. Halverwege zagen we een shortcut, en via Google maps zagen we dat we zo ook bij Nina haar huis uit zouden komen. Deze route zou ons leiden door een gipsie buurt. Nina wilde ons deze buurt “graag” laten zien, aangezien we hier nieuwsgierig naar waren/veel naar vroegen. Ik weet nog goed dat ik met haar aan de praat was en van de een op de andere minuut zaten we midden in de buurt. Iedereen zat ineens op straat en er waren super veel mensen ineens om ons heen. Uiteraard keek iedereen ons aan want zo vaak gebeurt dat niet dat 4 Nederlandse jongens door je straat liepen. Ik was eigenlijk stiekem wel blij dat ik er weer uit was, omdat ik dan niet meer zo heel erg op mijn tas hoefde te letten. Nina had mij bij aankomst verteld dat vooral de jongen kinderen heel snel waren als het ging om stelen.
Een kwartiertje lopen verder arriveerde we weer bij het huis van haar ouders. Opa en oma lachte zoals gewoonlijk weer vrolijk naar ons bij aankomst, en we zeiden dezelfde woorden: chao, Belledisi en opa was fan van het woord bravo. Nina heeft deze avond het eten verzorgd en binnenkort zouden we in de tuin een traditioneel gerecht krijgen. Toen wisten we nog niet dat er ook nog wat voorgerechten aan vooraf gingen. Zoals de keren hiervoor zei Nina: be right back, en wij moesten in de tuin wachten. Na een paar minuten kwam ze aan met het eerste voorgerecht. Het waren rauwe pepers met kaas erbij. Het waren een soort van feta blokken, niet Nederlandse plakjes zoals ik die alleen ken 😂. Ik heb heel doordacht even gekeken naar hoe de rest de pepers at en of ze hem niet te pittig vonden. Ik zie het namelijk wel weer gebeuren dat ik precies de hete peper krijg. Gelukkig is dat niet gebeurd.
Het hoofdgerecht was een grote soort ovenschotel met daarin aardappelen rijst kippenpoten en patatjes. Ik wist niet dat deze calorie bom bestond. Het was overigens echt super lekker. De combinatie tussen rijst en aardappelen vonden we vooral interresant. We hebben bijna alles opgegeten van zowel de pepers en de ovenschotel. Als klap op de vuurpijl kregen we ook nog een oude bekende voorgeschoteld: de cake van vannochtend. Deze gingen we boven eten in de woonkamer met opa die voetbal aan het kijken was. Het was Servië tegen Kopenhagen, en uiteraard heeft Servië gewonnen. Opa was er duidelijk blij mee 👌. Er was helaas op dat moment niet meer zoveel over van de avond dus we moesten de laatste dingetjes doen. Voordat we gingen moesten we nog even ontbijt voor morgen halen en een taxi regelen. Aan alles wordt gedacht, dus de taxi was al besteld voor ons. Het ontbijt zijn we samen met Nina gaan halen bij een bakker in het dorp. We hebben onderweg nog een leuke foto gemaakt, deels als een soort herrinering aan deze leuke dag. Op de terugweg maakte we een plan om de ouders van Nina en natuurlijk Nina zelf te bedanken. Tijdens de dagen heeft Nina namelijk telkens geld voorgeschoten, en haar ouders hebben kosten gemaakt voor het eten. Bovendien wilde we laten merken dat we het super erg naar ons zin hebben gehad. Geld geven was dus het eerste deel van het kadootje, maar hoe ga je dat doen? Ze neemt namelijk geen geld aan, zou ik ook niet doen in haar situatie hahah. Het bedank gedeelte wilde we doen door een briefje te schrijven met aan het einde een kleine tekening of iets persoonlijks om het af te sluiten. Het enige probleem was, waar we wel vaker last van hadden deze vakantie, dat we geen tijd meer hadden. Toen we terug kwamen van de bakker was het 23:00 en we hebben nog even cake gegeten. Er was nog een krappe 20 minuten over voor de brief... ik heb als een malle geschreven en uiteindelijk denk ik dat ik iets heel leuks heb neergezet. De andere jongens hebben ondertussen mijn tas naar beneden gehaald, en ik hoorde tijdens dat ik aan het schrijven was zelfs al de taxi stoppen voor de deur. Het geld moesten we ook nog op een of andere manier bij haar krijgen. Mijn idee was achteraf denk ik een goed idee namelijk dat ik de brief samen met het geld erin gevouwen in haar handtas stopte. Het probleem was dat ze deze met haar meenam en ze mij al niet meer vertrouwde omdat ik al vaker wilde terugbetalen. Toen ik de brief er dus ook in deed keek ze mij heel niet vertrouwend aan. Ik heb Gewoon gezegd dat ze niet mag kijken totdat wij weg waren. Ik wist echter nog niet dat ze met haar moeder mee ging naar het station. Hierdoor hadden we nog wat extra tijd om samen met haar de brief te openen en rustig afscheid te nemen. Ik weet nog goed dat dit laatste kwartier super snel ging voor mij en dat ik zelfs moest trillen van adrenaline. Ik wilde namelijk de brief leuk afmaken, opa en oma gedag zeggen, niks vergeten qua spullen en eigenlijk was er nog een hele hoop waar we over wilde praten. Het afscheid met opa en oma was echt geweldig. Ze leken zo blij geweest te zijn met onze komst, en dan vond ik heel leuk om te zien. Maar goed we moesten de taxi in. 3 gasten in de taxi en een iemand mee met Nina en haar moeder. Ik ben mee gegaan met Nina omdat ik nog even persoonlijk wilde bedanken voor de waanzinnige ervaring, in het geval dat hiervoor geen tijd meer zou zijn (dat was er gelukkig nog wel). De taxi van de andere jongens was trouwens een super oude Audi die niet meer helemaal lekker liep vertelde ze me. Ik heb natuurlijk alleen de ervaring van erachter rijden met Nina en haar moeder, en geloof me die ervaring was ook niet helemaal best. Telkens als de taxi voor ons gas gaf kwam een een flinke rookwolk uit en begon het bij ons flink te stinken 😂. Dit was natuurlijk allemaal deel van de experience. Aangekomen bij het station gingen we nog even buiten op het perron zitten. Er was verder 1 man die trouwens ook aan het wachten was op de trein. En er was een stationwachter aanwezig. Voor de rest was het station helemaal verlaten. we hadden nog een half uurtje te wachten, tenminste dat is wat de planning was. Omdat de vorige Quizvraag zo goed is aangeslagen, doe ik er nu nog eentje. Hoeveel vertraging had onze trein UITEINDELIJK?
Het was inmiddels half 1 dus vertraging was niet iets waar we op zaten te wachten. We hebben er maar het beste van gemaakt en zijn nog even wezen praten met Nina en haar moeder. We lieten foto’s zien van onze vakantie, familie en dingen in Nederland. Het antwoord van Nina haar moeder op veel foto’s was: bellissimo!!! Voor de niet Italianen zoals ik, dit betekend: heerlijk. We hebben nog even ontzettend leuk gekletst maar na een bepaalde tijd, ik wil de quizvraag niet verklappen, was het toch echt tijd om te gaan voor hun. We hebben goed afscheid genomen en toen begon te rest van onze wachtsessie. Foto’s details hiervan komen in de volgende blog want dan verklap ik niet de quizvraag. Slaap lekker !!

Geschreven door HarryVakantie