Dag 24, 13 mei. Berlijn - Berlijn. 25 km.

De route:
Slingerend door Berlijn.
Eerst langs Spree, - Hackescher Markt - Brandenburger Tor - Siegessaule - Parlement - Ho;locaustmonument - Kathedraal - Berlin Wall Memorial - terug naar Hostel.

Het weer:
Zon en warm weinig wind, 21 graden in Tshirt.

De technische gegevens:
Vandaag zonde batterij, ging goed.

Het verslag:

Weer veilig achterop deel 2.

Gelukkig gaat dat nog steeds goed. Gewoon met hem meegaan ook al is het stoplicht nog op rood. Ik wil dan nog wel eens een keer haperen, maar dan had Hans al . gezien dat we rechtsaf konden in plaats van rechtdoor. Nee, bang ben ik niet. Zo voel ik me wel veilig. Heerlijk is dat.

Er valt zo veel te zien in Berlijn dat twee dagen toch echt wel nodig waren. Dat we op de fiets waren was wel een uitkomst. We hebben heel wat kilometers gemaakt.
Nog een keer naar die brug en even de drie figuren boven het water van dichterbij bekijken. Mooi gedaan. Langs het waterfietsen er weer van weg en er weer naar toe. Kijken hoe we moeten rijden naar dat punt en zo overal komen waar we willen. Met een geruster hart maken we nu de fiets vast aan een hek. Batterij is niet nodig.

Leuk om de Hackescher Markt over te lopen met al die leuke designwinkels en restaurants. Overal tekst en uitleg hoe alles weer teruggebracht is in zijn oorspronkelijke staat. Een restaurant dat eens een balzaal was en nu weer grandeur uitstraalt. Een heerlijke kop koffie krijgen met een warme croissant. Hmmm. We moeten ook nog even daar in de stationsrestauratie kijken en worden door een ober op de gaten in de muren gewezen. Het is een historisch monument, dus er mag geen spijkertje of wat ook in de muur geslagen worden. Eerst toestemming krijgen van de spoorwegen. Ja, zo gaat dat met monumenten.

De koffie, dit keer een cappuccino, was lekker. Op mijn bovenlip zit nog een klein restje. Een dikke Italiaanse ober in het wit zit op een stoeltje voor zijn restaurant om klanten te werven. Hij wil dat we een kopje koffie komen drinken, maar wij hebben net op. Hij zag het dus. Toch moesten we met hem op de foto.

Waar gaan we nu naar toe? Oh ja, de Brandenburger Tor met zijn grote span paarden bovenop. Een trots gezicht. Maar de echte trots van Duitsland was of is het nog,
De Siegessaule die je vanaf die Tor in de verte al ziet. Wat een machtig ding. Wat een historie. Het moest echt de eenheid van het toenmalige Duitsland in de keizertijd uitstralen. En dat doet het ook. Onder de grond door er naar toe en dan naar boven. Even 285 treden naar boven. Er waren zelfs zitjes gemaakt om even uit te rusten. Nee heb ik niet gedaan. Boven gekomen drukten twee jonge knullen zich tegen de wand en begonnen al aan de terugtocht. Een fantastisch uitzicht net als gisteren vanuit de televisietoren, maar nu verder. Ik was begonnen met tellen. Op de weg naar boven waren de traptreden tot halverwege genummerd en ik telde daarna de rest. Ik kwam aardig in de buurt van 285. De laatste nummers die te zien waren waren niet meer te lezen. En blijkbaar willen meer mensen het weten. Als ik het vraag wordt er gewezen naar een stickertje op het loket.

Wat willen we nog meer zien? De Dom. Daar aangekomen staat hij in de steigers. Niet interessant en een blik naar binnen geworpen toonde veel marmer en 10 euro toegang. Ach, het is mooi weer. Door naar de laatste.

En toch weer komen we uit bij dat stuk geschiedenis dat altijd in de herinnering zal blijven. Het wordt goed geconserveerd. Heel duidelijk wordt bij de Bernauer Straße
de grens van toen tussen oost en west getoond. Indrukwekkend wat men toen allemaal deed om de mensen tussen oost en west bij elkaar vandaan te houden. Op zuilen werden de verhalen verteld van mensen die trachtten te vluchten en het niet overleefden. Bijvoorbeeld omdat je moeder in West-Berlijn woonde en jij in Oost. Schrijnende verhalen.

Veel schoolklassen zijn op de been om deze geschiedenis ter plekke tot zich te nemen. Bij een uitkijkpunt om over die muur te kunnen kijken moet er weer een trap opgegaan worden. Sommige jeugdigen houden het al gauw voor gezien. De lift is niet voor hen.

Zo sluiten we Berlijn af en hebben weer even duidelijk gezien waar dictatuur toe kan leiden.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen