Dag 12, 1 mei, Barth - Putbus, 84 km

De route: Barth - Glöwitz - Nisdorf - Kinnbackenhagen - Bisdoerf- Klausdorf - Klein Damian - Parow - Stralsund - Gustow - Sissow - Venevitz - Posteritz - Gross Scheritz - Dumsevitz -Wendorf Garz - Ketelshagen - Putbus.

Het eerste deel volgens het boekje, 41 km, daarna over de brug naar het eiland Rügen. We zijn rechtsom begonnen de route gaf linksom aan, maar daar waren voor de eerste dagen geen overnachtingen te boeken. Dus maar tegendraads. De wegen op Rügen zijn anders, minder mooie fietspaden, veel grind en onverharde paden en soms zelfs zandpaden. De wegen zijn smal, de bomen staan pal aan de weg of soms bijna op de weg. We hoeven er gelukkig niet langs te rijden er zijn altijd wel paden soms verhard, meestal niet, langs deze drukke wegen. De route wordt wel heel duidelijk aangegeven met de bekende bordjes. We hebben wel wat moeten klimmen, maar dat stelde niet veel voor. Op Rügen werd het wel stijver, maar viel nog mee.

Het weer:
Vandaag voor het eerst in korte broek en T-shirt kunnen rijden, het was lekker fietsweer, temperatuur 18 en uit de wind 20 of meer. Vanmorgen was er geen wind toen we opstonden, later kwam het opzetten, maar niet hard. Daarbij kwam nog dat we hem mee hadden, dus het ging voortreffelijk.

Technische gegevens;
We hebben vandaag alleen in ecostand gereden, gemiddelde van 19. Om 08:30 vertrokken om 16:00 uur gestopt. Om 11:00 uur met koffie drinken hadden we er al meer dan 40 km op zitten, zo snel ging het. Helaas brak een boutje van de beugel van de fietstas af en moesten we improviseren met Tueripes om de tas.

Het verslag:
Het ultieme genieten

Niemand. Alleen wij tweeën op dit prachtige fietspad tussen het geel en het groen. Iets verder riet en water. Vissers die in het water staan te hengelen met grote lieslaarzen aan. Kikkers die kwaken, rietzangers die van de ene naar de andere rietstengel oversteken.
Ja, dat zien we. En als we even een plaspauze houden horen we de roerdomp met zijn hoempageluid.

We rijden weer een prachtige route en heel af en toe komen we een fietser tegen. De zon schijnt en de wind stelt niets voor. Af en toe een smal paadje, maar goed te doen.

In Strahlsund stappen we af voor een koffie. Iets verder hoog boven zien we de brug die naar het eiland Rügen gaat. Gaan wij daar ook over? Hij is wel hoog. Als we wat verder zijn blijkt dat wij een andere brug moeten hebben. Midden op de brug is een stoplicht. Het lijkt erop dat je daar met de fiets aan de hand moet lopen. De meeste mensen doen dat braaf. Wij en enkele anderen niet.

Doel vandaag is Putbus. Denk maar niet dat je daar zo maar even naar toe rijdt. We volgen de route uit het boekje bikeline ‘Ostseeküsten-Radweg 2. Je volgt hierdoor de rustige wegen en meestal moet je dan helemaal omrijden. Het is ook zo prachtig om hier te rijden. Het is alsof je van Muiden naar Weesp fietst maar dan via Edam. En iedere keer verbazen we ons weer over die prachtige uitzichten. Het gaat omhoog en omlaag en dan worden we af en toe verrast met een geitenpaadje of een vervelend zandweggetje dat omhoog gaat. Als we dan eindelijk weer op de weg zijn kijken we nog even naar de bordjes. Hebben we de verkeerde route genomen? Nee. Gelukkig, het lag niet aan ons.

Dan opeens een eend met drie schattige kleine pulletjes op de weg. Ze doet erg haar best om haar kleintjes te beschermen. Ze gaat van links naar rechts om ons tegen te houden en vliegt dan weg. Hopelijk heeft ze haar kindertjes weer gevonden. Tja, wat deed ze daar ook. Er is geen sloot te zien. En was het nou een zaagbek?
Veel stoppen voor een foto of gewoon even kijken en luisteren.

Loopt er een poes daar in die greppel. Oei nee een vos. Razendsnel vlucht het koolzaadveld in.
Hotel gevonden, douchen en uit eten. Elke dag weer. Vandaag is het 1 mei en heel veel is er gesloten. In Putbus heeft de de Turkse pizzeria het druk. Binnen staan bruine tafels. De bruin beklede stoelen kunnen een wasbeurt gebruiken en de meeste mensen en zelfs een paar kinderen hebben maatje veel meer. Maar het is goedkoop. De mevrouw achter de balie doet niet voor ze onder.

Terug bij het hotel zien we dat het restaurant open is. Er is net een bus met toeristen aangekomen en wij mogen daar ook even een kopje koffie drinken. Dat is altijd prettig om zo’n dag af te sluiten.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen