Dag 48, Castelsarrasin - Ramonville Saint Agne, 75 km.

Het weer:
Vannacht flink geonweerd, waardoor het lekker afgekoeld was, om een uur of 10 begon het licht te spetteren en dat wisselde af met mee of minder regen, net te veel regen om zonder jas te rijden. In de namiddag toen we bij ons hotel waren werd het droog en snel weer drukkend warm. Wind nog steeds Zuid-Oost en dus tegen.

De route:
De route ging weer langs het canal du midi en dat reed perfect, alles asfalt.

De gegevens: we vertrokken om 08:15. 75 km gereden in 4 uur 44 min. Gemiddelde van bijna 16 km p/u. Stijgen 189 en dalen 121. Gestopt om 16:15 uur.

Het verslag:

Roeiers op de fiets

Geen ontbijt op het terras van ons prachtige hotel. Wij hadden om 8 uur ons ontbijt al binnen. Altijd de vraag stellen. Hoe laat kun je ontbijten. St konden we pas om 8 uur, te laat. Hier kunnen we morgenochtend dus al om 6 uur terecht. Dat is wel erg vroeg, dan worden we net wakker, wel lekker, want ook morgen wordt er weer veel regen verwacht. Hoe eerder je weg bent des te meer kans heb je op een periode van droogte, want het gaat pas regenen als de zon de aarde heeft opgewarmd.

Zo ‘s morgens vroeg kom je altijd mensen met hondjes tegen. Ze schrikken soms als we eraan komen en houden hun hondje dan gauw vast. Het gebeurt ook wel dat ze aan een lange lijn vast zitten en de baas gauw de lijn inhaalt, maar gegroet wordt er hier wel. Vandaag iemand met monsieur et dames. Ook in de winkels valt dat ons op.
Een groep van 5 fietsers gaat ons voorbij als we net beginnen. Later bij de Pente d’Eau de Montech spreken we ze. De 5 roeivrienden fietsen dezelfde route als wij. We wensen elkaar goede reis verder en bekijken het wonderbaarlijke bouwwerk. Om 5 sluizen te vermijden is er een geul gemaakt met een hellingsgraad van 3%. Aan weerszijden van de geul staan twee onderling verbonden zware trucks op banden die een groot en waterdicht schot aan twee armen achter de boot laten zakken en de boot met water en al naar beneden of naar boven rijden. Er lag wel een boot, maar wachten tot er iets zou gebeuren zou voor ons te lang duren. Hij is sinds 2006 niet meer in gebruik.

Een beetje zon kregen we wel te zien. Meer niet. Eerst waren het wat spatjes en onder de bomen is dat niet erg. Toen werden het spetters en wilde ik eerst even een plas doen voor de regenkleding aangedaan zou worden. Gelukkig. Hans stopt en er komt niemand aan. Klaar. Hij heeft daar dit jaar niet zo’n last van. Ik wel. Na een paar uur zijn we meestal wel aan een kop koffie toe. Zit Hans net in zijn ritme wil ik een slok water. Toch stoppen we. Gelukkig is het niet elke dag zo. Ik wil wel pauze en zeg dan dat ik een kerktoren zie. Nou, ik niet zegt hij dan. Je ziet een Fata Morgana. Voor de brug slaan we toch rechtsaf richting kerk. Op het marktplein zitten de 5 roeiers met een kop koffie en nodigen ons uit er bij te komen zitten. Drie Engelsen en twee Nederlanders. Gezellig aan het praten zijn we als er een van hen vraagt hoe oud we zijn. Ahum, dat kennen we. Ik had me al eens voorgenomen om dan eerst hun leeftijd te vragen dan hoef ik alleen maar te zeggen hoeveel we verschillen. Even een ander gevoel geeft dat toch?

Het lijkt opgehouden te zijn met regenen, maar dat is uiteindelijk ijdele hoop. We stiefelen door naar Toulouse. Steeds meer lawaai horen we om ons heen. De stilte van het kanaal is nu voorbij. DEVIATION. O, jee we moeten omrijden. Vervelend vinden we dat. Weet je wat? We rijden gewoon door en zien wel. Even later wordt er door een grote machine de weg in beslag genomen. Vriendelijk zwaaien en er wordt gestopt met werken en we mogen erlangs. Ziezo, mooi geen lange omweg. Door naar het centrum. Ben je natuurlijk ook niet zomaar. Veel stoplichten worden door Hans genegeerd of handig omzeild door over de stoep te gaan. Het steeds op en afstappen vraagt nog te veel inspanning.
In het centrum zoeken we een restaurantje en eten wat. Het blijft regenen. Een warme regen. Mensen hier trekken zich er niets van aan. Je ziet weinig mensen met paraplu’s en regenkleding.
Natuurlijk moeten er wel een paar highlights vastgelegd worden, de foto’s zijn maar kiekjes, echt fotograferen vandaag zat er niet in. Vrolijk worden we niet van dit weer. Een heel groot plein met gemeentehuis en galerijen met restaurants en bijzondere plafonds zien we. Genoeg. Tijdens onze warme lunch een overnachting geboekt, 30 km verder of toch maar 10 km verder? We kiezen voor het laatste en dat was maar goed ook, want de regen bleef aanhouden totdat we bij het hotel waren.
Morgen hopen op wat mooier weer.

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen