Dag 15, 4 mei. Glowe - Poggenhof. 54 km.

De route:
Glowe - Juliusruh - Drewolde - Goor - Vitt - Arkona - Varnkevitz - Schwarbe - Nonnevitz - Gramtitz - Kreptitz - Lanaken - Starrvitz - Wiek - Zürkvitz - Wittower Fähre - Vaschwitz - Dwarsdorf - Poggenhof.
De weg was dit keer meer onverhard dan verhard, we hebben van alles als ondergrond gekregen, betonplaten, grind, zand, modder, zaagsel, boeren weggetje, veel hobbels en kuilen. Je kon niet echt door fietsen. Een paar keer moeten klimmen, maar heel kort en meer kunnen afdalen.

Het weer:
Er stond een harde noord-westen wind, soms tegen soms mee, maar omdat we veel door het bos gingen viel het al met al mee. Het zou vandaag voor 50% gaan regenen, vanmorgen even en onderweg een paar spetters, waar de straat net nat van werd, maar nog niet hard genoeg om een regenjas aan te trekken. Wel was het koud door de wind, de zon heeft wel voldoende kracht, want uit de wind was het heerlijk en met windje mee eveneens. Prima fietsweer.

De technische gegevens:
Vanmorgen om een uur of negen vertrokken, gestopt om een uur of 3. Onderweg veel gestopt lange pauzes genomen. De route met 10 km ingekort. Het reed prima, bijna alleen de stand 2, ecostand gebruikt, de batterij half leeg.

Het verslag:

Kap Arkona

We hebben hem van dichtbij gezien, maar echt aangeraakt hebben we hem niet. Was te gevaarlijk en het was afgesloten. Wel mooi hoor. Vanaf heel veel plekken konden we. Tussen de bomen doorkijken en hem zien liggen. Het is het noordelijkste punt van Ruegen. Het leuke was dat we ervoor in een heel klein en oud vissersdorpje kwamen met bijna allemaal rietgedekte huizen en ongeplaveide straten. Op sommige plekken lagen de kiezels van het strand. Nu zagen we wat er bedoeld werd met “schieben”. Een paar keer hadden we het al gehoord, maar nu stond er een bordje met het woord erop. Kon niet missen. Het betekent gewoon fiets aan de hand. Waarschijnlijk worden wandelaars omver gereden als het druk is.

Door die bossen rijden was fantastisch, want het waaide echt hard. Het licht komt ook nog zo mooi tussen de bomen door dat je op de onderbegroeing gaat letten. De bosbessen kennen we wel. De varens beginnen nu ook te komen, maar dat hele lichte groene, hebben we ontdekt is alsem. Hele grote plekken zagen we en dat geeft een heel bepaalde sfeer.

Dicht langs de zee zien we het schuim tussen het riet en langs de kant op een rolletje. Het is geen branding zoals bij de Noordzee. Het speciale licht door de wind en de wolken tovert het water in prachtige kleuren. In het veld gaat een haas er gauw vandoor als hij ons ziet.

De route staat wel aangegeven, maar het rijdt niet echt prettig. De stuurmanskunst van Hans is echt te bewonderen. Kunnen we opeens niet meer over het pad rijden moeten we over een spoortje door het gras. Het spoortje bestaat al een tijdje en de weg wordt gerenoveerd. Dat zien we wel aan die grote apparaten. En dan kom je aan het eind een hek tegen dat je niet zomaar even opzij kan schuiven. Hadden ze dat nou niet aan het begin aan kunnen geven? Ik mag op verkenning uit om te zien hoe we aan de andere kant van het hek op de weg kunnen komen. Hans rijdt onze vrachtwagen achteruit door het zand de goede kant op. Ziezo op naar de pont. Een mevrouw komt vragen of we voor één of voor twee twee fietsen moeten betalen. Een dus. Ja, we hebben twee wielen toch?

Hotel gevonden moeten we toch nog even op de fiets stappen om te gaan eten. Ach, twee kilometer is te doen. Goed gegeten terug en……..

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen