Dag 18, 7 mei, Wolgast - Ahlbeck, 48 km

De route:
Wolgast - Mölschow - Tassenheide - Zinnowitz - Zempin - Koserow - Kölpinsee - Ückeritz ( zeekant) - Bansin - Heringsdorf - Ahlbeck.

Fantastische route, langs de zee, door bosrijk gebied, veel bospaden, af en toe mooie asfaltwegen en goed gemarkeerd. Wel af en toe stevig moeten klimmen, sommige duinen waren hoog, meestal glooiend.

Het weer:
Kon niet beter, licht windje tegen, maar daar merkte je weinig van omdat je veel door het bos ging, noord-noord-oost. Heerlijk zonnig weer, maar nog wel koud, maximaal 14 graden, in de wind voelde het kouder aan, dus nog wel met lange broek en windjack aangereden.

Het technische gedeelte:
Om 08:45 uur vertrokken om 15:30 gestopt. Rustig aangedaan, veel stil gestaan, gemiddelde van 14 km p/u. 1 batterij half leeg in stand 3. Helaas is aan het einde de rechter zadelbeugel gebroken, gelukkig niet eerder en direct een nieuw zadel bij de fietsenmaker in Ahlbeck kunnen kopen, dus probleem opgelost.

Het verslag:

Nog even de kust

Vonden we niet erg. Het mooiste van de Oostzeeroute bewaard voor het laatst. Nou ja, Rügen was van een andere orde.

Wolgast uit vanmorgen ging heel makkelijk en al gauw waren we weer in de stilte op landweggetjes tussen de velden door en door de dorpjes. Heel in de verte nog steeds bos en velden met graan en wat koolzaad. Alle wilgen geknot. Lekker makkelijk. Bij ons doen ze het om en om. Is het niet zo’n kaal gezicht. De kersenbomen zijn uitgebloeid, maar over een tijdje zullen er vast heel wat kersen aan zitten. Voor wie ze zijn staat er niet bij. De appelbomen langs de weg zijn nog wel in volle bloei.
Zou het een traditie zijn in Duitsland om overal langs de weg fruitbomen te planten?

Naar de zee. En daar worden we weer verrast door al die leuke weggetjes naar de zee. Iedere keer wierp ik weer een blik op de zee. En heel veel keren stopten we even. Je hoeft hier niet een heel hoog duin over om de zee te kunnen zien. Je rijdt door het bos en stopt even. Overal staan toilethuisjes die keurig schoon zijn. Hoefde ik niet in het bos achter een paar struiken te gaan zitten.
Bij elk weggetje naar de zee staan borden met regels waar je je aan te houden hebt en naar welk strand je kan gaan. Oh? Jawel, FKK strand of Textilstrand. En ook verboden om te fotograferen. We weten nu dat het für keine Kleider betekent. Nu zo dicht bij de Poolse grens staat het erom in het Pools en het Engels en staat er gewoon nudistenstrand.


De plaatsjes zijn stuk voor stuk prachtige kuuroorden. Wat wil je met zulke mooie stranden. Heerlijk zand zonder noemenswaardig schelpje of steentjes. En zelfs hier een branding. Een uitgelezen plek voor Hans om te fotograferen. Al die hotels en prachtige huizen doen denken aan de rijke mensen van meer dan 100 jaar geleden. Hoe zou het er hebben uitgezien in 1989?

Bij sommige gebouwen en gebouwtjes, vooral in het bos, denken we dat die zeker een erfenis van voor die tijd zijn. Heel veel plekken met stacaravans en vakantiehuisjes. Zo net in het bos heb je niet zo veel last van de wind.

In dat bos werden we verrast door aardig wat klimmetjes. Flink aanzetten, goed schakelen en we kwamen boven. Dan heerlijk laten gaan en nog een keer. Gingen we een keer door een kuil, vroeg Hans of ik nog wel achterop zat. Waarschijnlijk is toen mijn zadelbeugel gebroken, want ik zat toch een beetje raar. Toch was het Hans die ontdekte dat er iets kapot was toen hij het zadel vastpakte om de fiets goed te parkeren. Ach, brand is erger en de fietsenmaker had er precies nog net een voor mij. Wat een geluk.

Morgen een nieuwe route richting Berlijn. En dan richting Noordzee?

Geschreven door Hans-en-alies.avonturen