Slotwoord reis

Daar is hij dan, het allerlaatste stukje tekst. Wat is de tijd gevlogen zeg. Althans, voor mij dan! Ik betwijfel of de afgelopen 6 maanden voor jullie ook zo snel zijn gegaan. Maar voor mij is het ontzettend hard gegaan. Het was voorbij voor ik er erg in had. Om mijn vriend Looman maar even te citeren: “het lijkt allemaal zo lang maar eigenlijk is het veel te kort”.

De afgelopen 6 maanden heb ik een hoop gedaan. “Ik heb gereisd” zou het niet goed genoeg samenvatten. Ik heb mensen ontmoet, vrienden gemaakt en weer afscheid genomen. Ik heb (erg vaak) gezopen om vervolgens een dag op bed bij te komen (’s avonds een vent, ’s ochtends een dweil). Ik heb gezwommen, gesurft, gesnorkeld en (heel veel) gedoken. Ik heb gehiked, geziplined, abgeseild en van bergen gesprongen. Ik ben door rijstterrassen gelopen en heb eilandjes gehopt. Ik heb in bijna alle landen scooter gereden, ik heb in Vietnam motor gereden en ik heb in Maleisië auto gereden. Ik heb geschoten met geweren en ik ben in een Filipijnse gevangenis geweest. Ik heb een vulkaan beklommen en van een berg geparaglided. Maar bovenal; ik heb genoten!

Verder heb ik gereisd per vliegtuig, trein, bus en minivan. Uiteraard per taxi maar ook met scootertaxi, jeepney, paard, tricycle en tuktuk. En zoals ik al zei heb ik ook gereisd d.m.v. een scooter en een motor.

Ik ben verbleven in hotels, guesthouses, resorts, homestays, lodges, cottages maar vooral in hostels.

Het klinkt allemaal erg bijzonder maar voor mij is het niet echt bijzonder meer. Het wend allemaal erg snel. Soms vond ik dat juist wel jammer. In het begin kijk je overal naar uit maar op een gegeven is dat gevoel er gewoon niet meer en is het weer een tempel, weer een strand of weer een mooi stuk natuur. Maar dat betekent niet dat ik er dan niet van genoot. Naast het feit dat de leuke dingen wennen, wennen de minder leuke dingen van het reizen ook al gauw. Lange (oncomfortabele) busritten bijvoorbeeld, slapen zonder airco wanneer het buiten 30 graden is, lang wachten op eten, koud douchen en zelfs snurkende mensen in slaapzalen en mensen die om 4 uur ’s ochtends hun tas opnieuw gaan inrichten en vervolgens wanneer ze weggaan de deur keihard dichtslaan. Zelfs dat tuig wend (een beetje).

Wat ik ook leuk vind aan het reizen is dat ik alles thuis meer ben gaan waarderen. Ik sta er bv nu pas echt bij stil hoeveel m’n ouders voor mij doen thuis, waarvoor dank moeders en vaders. Maar wij hebben het thuis zo slecht niet. Dat wist ik natuurlijk wel maar het valt wel op als je aan de andere kant van de wereld bent en ziet hoe andere mensen leven. Maar het mooie hieraan is dat wij thuis altijd klagen. We klagen over alles, over het werk, het verkeer, de politiek, noem het maar op. Alles wat ook maar een beetje tegen zit klagen we over. Uiteraard doe ik hier zelf ook maar al te graag aan mee, een dag niet geklaagd is een dag niet geleefd zeg ik altijd maar. Maar deze mensen, waarvan sommige in een maand werken evenveel verdienen als ik in een dag (of soms zelfs nog minder), die hoor je bijna nooit klagen. Nee, die zie je alleen maar lachen, zingen en dansen. Deze mensen zijn vaak tevreden met wat ze hebben. Je hebt ook uitzonderingen uiteraard, maar goed. Veel kinderen zijn al tevreden met een brok hout of een steen om mee te spelen. Natuurlijk weten ze niet beter, maar goed. Het gemiddelde kind hier vermaakt zich buiten zonder mobieltje of tablet of wat dan ook. Eigenlijk een beetje zoals wij vroeger leefde. Ach ja …

Ik moet zeggen dat ik de laatste weken wel zin heb gekregen om naar huis te gaan. Al had ik geen reden gehad om naar huis te gaan had ik waarschijnlijk langer gebleven want er is nog zoveel meer om te zien maar dit is niet het geval. In september 2017 wil ik weer naar school dus hier moet ik me de komende maanden op voorbereiden. En naast dat zouden bepaalde mensen het niet op prijs stellen als ik nog langer had weggebleven, dat is logisch. Een half jaar is best een lange tijd, ook al is het voorbij gevlogen. Maar ik heb de laatste weken dus wel weer zin gekregen om naar huis te gaan. M’n eigen klerenkast, m’n eigen bed, koffie van thuis, eten van moeders etc. M’n ouders en de hond heb ik natuurlijk onwijs gemist. Het is zeker weer goed om thuis te zijn! Koud is het wel zeg! We zijn woensdag rond 13:30 geland op schiphol na 2 goede vluchten. Totaal 16u onderweg geweest. Ik ben natuurlijk gewoon in m’n korte broek en t-shirt aangekomen dus dan valt 11 graden wel even tegen. 1/3e van wat ik gewend ben.. Op Schiphol stonden m’n ouders, m’n schoonmoeder, schoonbroertje en Bruno op ons te wachten. Bruno herkende me eerst niet maar toen hij me herkende ging hij aardig door het lint. Hij heeft me ook gemist denk ik. Thuis heb ik gelijk een grootstuk kaas gegeten en heb ik warme kleding aangetrokken. ’s Avonds hebben bij ons in Hoogmade lekker pasta gegeten van moeders, het was erg gezellig.

Wat ik het leukste land vind? Dat is een goede vraag. Eigenlijk moet je de landen niet met elkaar vergelijken maar als ik dan toch moet kiezen dan is het zeker weten de Filipijnen. Elk land heeft wel wat bijzonders maar de Filipijnen heeft het gewoon allemaal. En naast dat heb ik het hier gewoon het meeste naar mijn zin gehad. Echt een heerlijk land.

Maar goed ik hou er mee op. Ben dat typen wel een beetje zat inmiddels. Nee hoor, vond het op zich nog best leuk om bij te houden. Voor de gene die nog steeds niet zijn afgehaakt met lezen: bedankt voor het lezen en tot snel.

PS. Ik ga nog een filmpje maken van al m’n GoPro opnames maar dit kan nog wel even duren. Dat gaat me namelijk erg veel tijd kosten en voorlopig heb ik hier de tijd niet voor vrees ik. Ik zal t.z.t. wel een linkje via Pindat rondsturen.

Geschreven door Giellah