Op 4 januari kom ik aan bij mijn eerste bestemming van Maleisië; Langkawi. Langkawi is een eiland dat aan de westkust ligt, dichtbij de grens van Thailand. Volgens Tom ga ik het erg naar m’n zin hebben op Langkawi, hij was er namelijk al geweest en vond het een top eiland. Was dus erg benieuwd toen ik aankwam. Ik moet zeggen, Tom heeft geen woord overdreven. Wat een heerlijk eiland is dit zeg. Het is een vrij groot eiland met veel winkels, restaurants, kroegen etc. Langkawi heeft zelfs een vliegveld. Maar ook een aantal mooie stranden, mooie natuur in het binnenland. Er is ook super veel te doen. En het fijne aan Langkawi is dat er geen sprake is van massatoerisme, hetgeen ik aardig irritant vond op Koh Samui en Koh Pahgnan. Ik heb het dus gelijk al naar m’n zin.

De eerste dag ga ik een beetje slenteren en kijk ik in wat winkelcentra. Langkawi is een Duty Free eiland. Geen belasting dus. Is dat ff lekker! Nu moet ik zeggen dat heel veel dingen nog steeds vrij prijzig zijn. Maleisië is een goed ontwikkeld land en dus sowieso wat duurder dan andere Aziatische landen. De munteenheid is ook vrij veel waard. Voor 1 euro krijg je 4.70 ringgit. Ter vergelijking: in Vietnam krijg je voor 1 euro ongeveer 24.000 dong. Maar goed, een hoop dingen zijn dus nog wel redelijk prijzig. Maar bv drank en sigaretten zijn erg goedkoop. Tom had mij al aangeraden om in de Duty free shops een aantal flessen drank in te slaan. Als je dan een drankje gaat doen neem je dat gewoon mee in je flesje water, bestel je een colatje en bespaar je een hoop geld. Dus uiteraard heb ik de eerste dag een fles Bacardi gekocht. 1 liter kostte me 7 euro! Een liter Vodka kost 4 euro. Dat is toch geen geld? Een biertje kost hier gemiddeld een eurotje of 2 dus dan is de keuze gauw gemaakt. De eerste avond zuipen heb ik dus ook niet meer dan 4 euro uitgegeven.

Die eerste avond ga ik met 2 Zweedse gasten uit m’n hostel een drankje doen op het strand. Al gauw zijn we met een groep van 10 man/vrouw. Daarna kwamen we nog een groep Zuid Afrikanen tegen, ook nog eens 10 man/vrouw. Het is een gezellige avond geworden dus. Heel toevallig ben ik iemand uit Leiderdorp tegen gekomen. In Leiderdorp ging ik vroeger naar school dus hij wist wel een aantal namen te noemen van mensen die ik ook ken. Kleine wereld! De eerste avond ben ik ook goed bevriend geraakt met de Zuid Afrikanen. Het waren allemaal (blanke) gasten en meiden van mijn leeftijd, onwijs gezellig. Wat ik altijd leuk vind aan Zuid Afrikanen is dat ze een beetje Nederlands kunnen praten. Nou ja, Nederlands.. Eigenlijk is het Afrikaans. De 2 talen lijken super veel op elkaar dus als we ons best doen kunnen we met elkaar communiceren in onze eigen taal. Waar ik ook ben achter gekomen is dat mijn naam geel betekent in het Afrikaans. Lachen. Het mooie is dat ik me eigenlijk had voorgesteld als Jerry. Toevallig hoorde 1 van die gasten dat ik Giel heette en toen vertelde hij me dus dat dit geel betekend in het Afrikaans. Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom ik me als Jerry voorstel aan mensen. In Vietnam ben ik mij op een gegeven moment als Jerry voor gaan stellen want ik was het een beetje zat om mijn naam 100 x te zeggen wanneer ik me aan iemand voorstelde. Ik kan er ook wel om lachen hoor maar Jerry is gewoon wat makkelijker. Niemand (op de Nederlanders, Belgen en een paar Duitsers na) kan namelijk Giel uitspreken. Die Nederlandse G is voor de meeste te moeilijk. Op een gegeven moment in Vietnam, als iemand onze namen vroeg, zei ik voor de gein; dit is Tom en ik ben Jerry. Dat is er eigenlijk een beetje in gebleven, iedereen noemt mij dusvJerry. Maar goed die Zuid Afrikanen die kunnen mijn naam wel uitspreken, lachen. De eerste avond drinken zijn m’n slippers nog gejat! Ik ging even zwemmen in de zee en toen ik terug kwam waren ze weg. Daarna moest ik dus op m’n bloten poten naar huis lopen. Een uurtje lopen ongeveer want moest ook nog even m’n hostel zoeken die wel erg goed verstopt zat…

De dag erna gaan we naar de Cable Carts. We wilden eigenlijk rond 09:00u op, scooters huren en dan die kant op maar i.v.m. omstandigheden zijn we er pas rond 12:00u uit gegaan en hebben we een taxi gepakt. Dit aangezien alle scooters al verhuurd waren. De dag begon al goed dus. Maar goed, dat mocht de pret niet drukken. Het is namelijk echt een topdag geworden. De Cable Carts van Langkawi is een attractie waar je met cable carts (logisch he) naar boven op een berg gaat. Vanaf de berg heb je een prachtig uitzicht van het eiland. Dit was wel echt super mooi, denk wel het mooiste uitzicht tot nog toe. Ook hebben we over de skybridge gelopen, ook dit was aardig spectaculair. Helaas konden de gasten met wie ik was niet zo goed foto’s maken dus ik vind de foto’s zelf niet zo bijzonder. Maar 12 januari komt mijn vriend Looman mij opzoeken in de Filipijnen en die neemt dan een nieuwe S7 voor me mee uit Nederland. Dus vanaf dan komen er alleen nog maar mooie foto’s!!

De dagen die daarop volgende hebben we helaas regen. 1 van de dagen zouden we een scooter huren en een rondje eiland doen maar ivm het weer hebben we dat niet gedaan. We hebben die dag een auto gehuurd en daar een rondje mee gedaan, ook leuk. Was voor mij de eerste keer dat ik in een auto zat waar de stuur aan de rechterkant zat. Maar was er al gauw aan gewend. Op een andere dag gaan we naar een onderwaterwereld park. Zeg maar een groot aquarium waar je doorheen loopt. Wel leuk om te zien, vooral de zeehondjes. Maar verder niet zo bijzonder.

1 van de eerste dagen heb ik een Indisch restaurantje gevonden op Langkawi waar je echt onwijs goedkoop kan eten. Voor 2 Indische pannenkoeken met curries, een colatje en een liter water betaalde ik ongeveer 1.20eu. Daarna ben ik ook elke dag bij dit restaurantje terug geweest. Soms voor ontbijt, soms voor lunch en soms voor diner. Soms voor alle 3! Haha, het eten was namelijk erg lekker.

Na een aantal dagen in een hostel hebben gezeten verhuisde ik en m’n 3 Zweedse vrienden naar een redelijk luxe hotel. Balkonnetje en alles. Dat was wel even lekker. Wat ik wel fijn vond aan die Zweden is dat ze alle 3 vloeiend Engels spraken. En wat nog fijner was dat ze altijd Engels spraken als ik er was. In Laos bv was ik met een groep Duitsers en die spraken gewoon altijd Duits tenzij ik wat vroeg. Dat was ik wel gauw zat, maar bij de Zweden dus geen last van gehad. De locals spreken trouwens ook echt onwijs goed Engels. Dat is wel wat anders dan bv Laos en Vietnam.

Ik had graag nog meer dingen willen doen op Langkawi, zoals watervallen bezoeken, parasailen en jetskiën. Helaas stond het weer dit niet toe. Misschien kom ik hier nog terug na de Filipijnen dus wie weet doe ik het dan wel!

De 9e vlieg ik naar Kuala Lumpur, hier blijf ik nog een aantal dagen voor ik naar de Filipijnen vlieg. Wel geinig, ik vlieg voor 32 euro van Langkawi naar Kuala Lumpur. Met de boot en bus kost het 24 euro. Met het vliegtuig ben ik 1 uur onderweg + nog eens 20 min naar het vliegveld en wel een tijdje op het vliegveld wachten natuurlijk maar goed. Met de bus was ik totaal 11u onderweg geweest. Makkelijke keuze dus!

Geschreven door Giellah