El Nido is de volgende bestemming. We gaan hierheen d.m.v. een 3 daagse expeditie. 3 dagen varen we met een “Bangka” (naam voor de Filipijnse boten) naar allerlei onbewoonde en bewoonde eilandjes. ’s Nachts sliepen we in tentjes op deze eilanden, echt onwijs gaaf. Het valt bijna niet uit te leggen hoe verschrikkelijk mooi deze eilanden, het koraal en de stranden zijn. Maar ik zal het toch proberen! Veel bekende films en series zijn trouwens in deze omgeving opgenomen zoals bv een aantal James Bond films, een Jason Bourne film, Castaway en ook de meeste seizoenen van Expeditie Robinson. Bij deze dus een zeer uitgebreid verslag.

Dag 1 worden we rond half 9 opgehaald door onze gids; een vrij stevige Filipijnse vrouw die Vanessa heet. Daarna halen we 2 Franse meiden op en gaan we naar de boot. Hier maken we kennis met de crew en de rest ons groepje. Naast de Franse meiden, Rowdy en ik zitten we met 2 Vietnamese meiden en een stelletje in een groep. 1 gozer uit Canada en 1 meisje uit China, ze leven samen in China. De crew bestond uit 2 jonge meisjes, 2 jonge jongens, 1 kok, 1 mechanic, 1 stuurman, Vanessa uiteraard en nog een mannelijk tourguide. Daarnaast nog 2 man maar weet niet precies wat die deden. En ook was er een oude Fransman die al jaren in de Filipijnen woonde en een liftje kreeg. De man woonde al jaren in het buitenland maar sprak nog steeds geen Engels. Typisch Frans weer.. Nou goed, we vertrokken rond een uur of 10 's ochtends. Gelijk werd ons wat te drinken aangeboden; Thee, water, cola, bier of rum-cola. Looman en ik zijn maar even rustig begonnen met een biertje. Een uur of 2 later kwamen we aan bij het eerste eilandje. Hier hebben we een tijdje gezwommen en gesnorkeld. Erg leuk en vooral mooi. Verder hebben we een beetje zitten kutten op die houten palen die rond om de boot zitten. Rondom alle Bangka’s zit namelijk een soort houten constructie voor de balans van de boot. Kijk maar even naar de eerste foto dan zie je wat ik bedoel. Hier gingen we dan wedstrijdjes “wie het langste op de balken kan blijven staan” op doen. Beetje aan elkaar duwen en trekken. Uiteraard ben ik de ongeslagen kampioen. Daarna zijn we naar een ander eiland gegaan, hier hebben we weer gezwommen en gesnorkeld. Onwijs mooi. Vervolgens hebben we daar geluncht. Het eten was erg lekker maar wel veel vis. Ik heb zelfs nog haai geprobeerd! Om eerlijk te zijn was dat niet eens zo vies als ik dacht.. Het weer was de eerste dag niet zo denderend, beetje bewolkt en een beetje zonnig. Maar koud hebben we het niet gehad.

’s Avonds rond 18:00u kwamen we aan bij onze eindbestemming voor deze dag; Araw Eiland. Dit is geen onbewoond eiland, hier heb je wel een paar locals wonen. Nog voordat we op het strand waren stonden er al allemaal kindjes te wachten op ons. Looman en ik hadden een bal mee genomen, die werd natuurlijk gelijk uit onze klauwen gegrist door deze mannetjes. Daarna hebben we 2 uur met die kindjes gespeelt, echt super leuk. Eerst een beetje voetballen, daarna een beetje achter ze aanrennen en het water ingooien. Ze vonden het prachtig (en wij natuurlijk ook). Hierna hebben we gegeten en zijn we met z’n allen rond een kampvuur gaan zitten. Hier hebben we met de hele groep rum-cola zitten drinken en Never Have I Ever gespeelt. Dat gaat als volgt: 1 persoon zegt Never Have I Ever.. (ik heb nog nooit…) en dan verzint hij/zij iets bv: Auto gereden. De gene die dit wel eens gedaan hebben moeten drinken en de gene die dit nog nooit gedaan hebben drinken niet. Best leuk wel, zo leer je elkaar nog eens kennen. De hele avond hebben we dus rond dat kampvuur gezeten, daarna nog even zwemmen en toen (een beetje te laat) naar bed.

Wat trouwens wel echt leuk was is dat Looman en ik inmiddels al heel wat Filipijnse woorden/zinnen spreken en kunnen begrijpen. We hebben echt een hele lijst bijgehouden vanaf het begin af aan. De woorden en zinnen die we kennen gebruiken we natuurlijk onwijs veel want die locals vinden dat altijd leuk. Dus vanaf de eerste dag hebben wij Filipijnse woorden en zinnen zitten schreeuwen en zoals verwacht vond iedereen van de crew dat prachtig. Vooral de scheldwoorden vonden ze leuk. Dus ja, dat klikte gelijk al goed!

Dag 2 werd ik rond 5:00u alweer wakker, net een paar uur geslapen. Toen begonnen ze alles al weer in te pakken. Wij hebben ook onze spullen gepakt en zijn naar de boot gegaan. Alles maar dan ook echt alles zat onder het zand. Onze tassen, kleding, telefoon, etc. Maar goed, dat hoort erbij toch? Nadat we op de boot ons ontbijt hadden gegeten gingen we door. Deze dag gingen we naar totaal 5 eilanden. Op het eerste eiland hebben we een dorp bezocht. Dit was leuk om te zien, kleine kindjes kwamen gelijk op ons afrennen en dat soort dingen. Toen we hier liepen heeft het nog even geregend maar dit was gauw voorbij. Ook hebben we gebasketbald met 2 lokale jongens. Dat was leuk, maar hier ben ik helaas niet zo goed in. Achja, je kan niet overal goed in zijn en ik ben natuurlijk al in zoveel dingen goed..! Geintje natuurlijk. Daarna zijn we verder gegaan naar de andere eilanden, hier hebben we wederom gesnorkeld en gezwommen. Wat is het hier prachtig zeg. De stranden zijn onwijs wit, het water is turkooizen blauw en echt glashelder. Ik heb echt prachtige foto’s gemaakt.

’s Avonds rond 17:00u kwamen we aan bij het laatste eiland waar we weer in tentjes overnachten. Op dit eiland is een scene van de film Castaway opgenomen. Het strandje was eigenlijk niet zoveel aan. Veel stenen in het zand dus echt irritant. De zee was ook niet zo want de eerste 30m vanaf het strand was vol met rotsen en stenen. Hier moesten we overheen met onze bloten poten.. Tenminste, wij dan. Want wij hadden natuurlijk geen waterschoentjes en we waren te ongeduldig om op de kayak te wachten. Op het strand moesten we een tijdje op ons voer wachten want de kayak met het voer was omgeslagen. De kok moest dus opnieuw beginnen. Hierdoor hadden we een 3 gangen diner ipv een 7 gangen diner. Maar ja, jammer dan! Zo erg vonden we het niet. Verder hebben we deze avond weer een beetje rum-cola zitten drinken, slap ouwehoeren en druk doen.

Wat ook wel leuk is, is dat ze hier allemaal van Reggae houden. Dag en nacht stond er dus reggae aan. Zelf vinden wij het ook altijd wel leuk om te horen dus wij hadden er geen problemen mee! Sommige mensen van onze groep vonden het minder leuk maar goed, niet mijn probleem.

Dag 3 werd ik weer vroeg wakker, uurtje of 6:00u. Na het ontbijt gaan we wederom weer door. Ditmaal met een kleine vertraging want we zijn een anker verloren toen we wilden vertrekken. Een anker schijnt niet goedkoop te zijn dus toen ging 4 man het water in om hem te zoeken maar helaas tevergeefs. De 3e dag hebben we 4 eilanden en een lagoon bezocht. Hier hebben we weer gezwommen, gesnorkeld en op de houten palen gespeelt. Sommige van deze eilanden/stranden waren echt beeld en beeldschoon. Echt waar, het strand was zo schoon als maar kan, geen vuil te vinden. Het water zo helder als ik weet niet wat. In het water had je geen schelpen of stenen waardoor het echt mooi en schoon was. Op de stranden was niets of niemand te bekennen. Echt prachtig. Zonder twijfel het mooiste van wat ik tot nu toe gezien heb. Jammer dat we hier niet langer bleven. Als laatste zijn we naar een lagoon geweest. Ook mooi, maar er was geen zon meer toen we er eind van de middag waren dus niet zo bijzonder. Voordat we naar El Nido voeren lagen we nog een tijdje stil voor een eiland. 1 van de andere boten wilde uitvaren maar ging te hard onze kant op. Hierdoor knalde hij met een mooi vaartje op onze boot. Row en ik stonden net boven op het schip en zagen het precies gebeuren. Uiteraard hebben wij ze het een en ander toegewenst in het Filipijns en geroepen dat ze dom waren, nadat we klaar waren met lachen dan. Dit vond de crew natuurlijk weer heerlijk. Ja, leuke mensen wel die locals. Daarna zijn we aangekomen in El Nido. We moesten nog even een pinautomaat zoeken om te betalen. Helaas waren de pinautomaten buiten gebruik toen we aankwamen. Iets met een storing. De volgende dag moesten we het dus nog even regelen.

3 dagen en 2 nachten zijn we dus onderweg geweest. Wat was het verschrikkelijk gaaf zeg. Het was niet alleen leuk en mooi maar het eten was echt goed (vooral het fruit), het drinken was lekker. Het was gezellig, echt een hoop gelachen. Het was het geld dubbel en dwars waard! Na deze 3 dagen waren we wel helemaal op. Ik had bijvoorbeeld last van het volgende:

• Snee in m’n duim van het druk doen op de houten balken van de boot.
• Sneetjes in beide voeten van de stenen bij het 2e eiland waar we hebben overnacht.
• Een schaafplek waar je u tegen zegt op m’n linker scheenbeen van het spelen met de kindjes.
• Wondje op m’n rechter scheenbeen, geen idee waar dat door komt.
• Pijn in m’n linkeroor, geen idee waar dat door komt.
• Pijn in m’n flikker (lees: rug/nek) van het slapen op een dunmatje.
• Pijn in m’n buik van het zuipen iedere dag.
• Pijn in m’n rechterpoot van toen ik van de boot af dook en met m’n poot op een balk kwam. O ja en die avond struikelde ik ook nog even over een brok hout toen ik achter 1 van die gasten aan rende dus dat zal ook niet bepaald geholpen hebben.
• Beurs/spierpijn van het druk doen, duiken en zwemmen etc.
• Een nare hoest van het vele roken.

Maar goed, het was het zeker weten waard. Echt goed naar m’n zin gehad!!

De avond dat we aankwamen zijn we met het groepje en Vanessa naar een reggae bar gegaan. Hier werden we gelijk aan de hele bar voorgesteld want blijkbaar was dit de stamkroeg van Vanessa. Leuk tentje wel maar wij waren echt doodop dus zijn op tijd naar bed gegaan. De dag erna waren we nog steeds moe dus toen hebben we maar lekker een dagje niks gedaan. Die avond zijn we nog wel even naar de kroeg geweest met wat mensen van ons groepje en van de crew maar niet zo gek laat gemaakt. Wel geinig trouwens dat de mensen van de crew ons nog hebben laten weten dat wij 1 van de leukste groepen waren die ze tot nog toe gehad hebben. Ze hebben het nog dagen over ons gehad. En geloof me; dan hadden ze het over Row en mij want de rest waren maar allemaal maar een beetje saaie dozen..

Je hebt in El Nido trouwens ontzettend veel Fransen, verschrikkelijk. Er is ooit een keer een Frans TV programma geweest in El Nido en sindsdien is het razend populair onder de Fransen. Naast veel Franse backpackers zie je ook een hoop Franse gezinnen. Verder vinden wij het dorpje El Nido niet zo leuk. Onwijs toeristisch, heel veel souvenir winkels, reisorganisaties, duikshops, restaurants etc. Te toeristisch gewoon. Naast dat ook heel veel in de steigers. Ook is er vaak stroomuitval, doet me een beetje aan Laos denken. De omgeving van El Nido is wel onwijs mooi.

Op 1 van de dagen zouden we scooters huren. Helaas kreeg ik de avond daarvoor een voedselvergiftiging. Looman en ik hebben die avond rijst met kip op bij een lokaal restaurantje. Hij had de eerste avond nergens last van maar ik werd ’s morgens om 3 uur wakker en heb toen alles er uit gegooid. Toen weer inslaap gevallen en om 5u had ik het nog eens. Daarna dus de hele dag met buikkramp op bed gelegen. Was er nog aardig ziek van.. Naast griepverschijnselen was ik onwijs moe en zat ik zwaar aan de diarree. De nacht erop had Looman hetzelfde probleem als ik; hij werd ’s nachts meerdere keren wakker om te kotsen. Gelukkig waren we de dag erna wel weer een beetje opgeknapt maar ook toen nog te moe om wat te doen. Verder hebben we in El Nido dus niet zoveel gedaan

In El Nido ben ik nog naar de kapper geweest voor 2 euro. Hier heb ik eigenlijk niets over te klagen. Ze heeft het alleen een beetje te lang gelaten. De kapster zei toen ik klaar was dat ik “gwapo” was tegen haar collega’s en wat klanten. Gwapo betekent handsome in het Filipijns, dus ik bedankte haar in het Filipijns. Toen werd ze wel even rood want ze had natuurlijk niet verwacht dat ik haar zou begrijpen.

Vandaag is het trouwens 10 februari, ik ben vandaag precies 4 maanden in Azië. Nog (maar) 2 maanden dan zit het er alweer op. Ik moet zeggen dat ik het nog steeds elke dag naar m’n zin heb! Uiteraard heb ik het ook wel eens niet naar m’n zin. Bv als het niet gaat zoals ik wil of omdat ik dan dingen van thuis mis. Zoals m’n vriendin, familie, vrienden of bijvoorbeeld m’n lieve hond Bruno.. Of zelfs heel af en toe m'n werk en collega's. Maar over het algemeen bevalt het dus goed. Waar ik de laatste weken een beetje last van begin te krijgen is dat ik zin krijg in bepaald Nederlands eten. Ik zou echt een aantal moorden plegen voor een heerlijk broodje met Nederlandse kaas of een bord bitterballen of een pistoletje brie met komkommer.. Of een patatje speciaal en een kaassoufflé. Of pasta van moeders.. Och.. Maar goed nog 2 maandjes dan kan ik me thuis weer helemaal rond eten. Voorlopig doe ik het nog maar even hier dus!

Geschreven door Giellah