Zaterdag de 1ste gaan we naar Ubud. Ubud ligt centraal in Bali en is bekend vanwege haar mooie rijstvelden. Onderweg stoppen we nog bij een tempel, de watertempel. Dit is de op 1 na grootste tempel van Bali. We vonden de tempel leuker dan de eerste 2 die we hier gezien hebben. Wat opvalt is dat deze tempels hier op Bali niet zo oud zijn. De watertempel bv is van 1930. Ze waren trouwens bezig met voorbereidingen voor een bepaalde ceremonie vandaar dat je dat bamboebalken ziet op sommige foto’s. Ook was er een man die een soort van schilderijtjes verkocht. Eerst wou hij 200.000 rupiah oftewel 14 euro. Ik vertelde hem dat ik niet geïnteresseerd was, toen werd het 150.000. Toen liep ik weg werd het 100.000 en al gauw werd het 50.000, toen 10.000 en toen we bijna om de hoek waren riep hij 5.000 (35 euro cent). Wat een vent.

De eerste nacht verblijven we in een huisje aan een rijstveld. Dit ziet er echt bijzonder mooi uit. ’s Middags rond 14:00u kwamen we aan. We hebben bij de man die dit verhuurt thuis geluncht. Deze man woont met z’n hele familie bij hem thuis. Naast z’n gezin ook z’n moeder, vader, zussen, neefjes en nichtjes etc. Dat kunnen wij ons toch moeilijk voorstellen; dat je met de hele familie in 1 huis woont. We krijgen rijst met een soort van varkendrap, weet niet goed hoe ik het moet van omschrijven. Een soort van dikke saus met varkensstukjes. An sich nog best te eten. Daarna gaan we met de man naar z’n koffieboerderij.

Eigenlijk is het niet echt een coffeefarm waar we heen gaan. Het is een stukje land met daarop wat boompjes waar we een kleine rondleiding krijgen. De echte plantage is door grote stukken jungle verspreid dus daar konden we niet heen. In ieder geval stonden hier wat boompjes zoals uiteraard een koffieboom, een vanilleboom, een cacaoboom en een kaneelboom. Hier hebben we even naar staan kijken, niet zo boeiend eigenlijk. Wat ik wel boeiend vond is dat ze hier poepkoffiebonen produceren. Ja, dat lees je goed. Poepkoffiebonen. Ze noemen het zelf Luwak coffee of ook wel: Catpoochino. Het is 1 van de duurste koffiesoorten ter wereld. Er leeft hier dus een dier in het wild dat een loewak heet. Dit is een soort wilde kat. Deze beesten eten o.a. koffiebessen van de planten af. Deze koffiebessen worden deels verteerd maar de pit blijft intact en die poepen ze vervolgens uit. De locals verzamelen de ontlasting, wassen het en drogen de pitten. Vervolgens worden ze uit hun schil gehaald en dan heb je dus een loewak koffieboon. In Australië betaal je volgens onze gids z’n 50 dollar voor een kopje. Hier betaal je ook 50, maar dan 50.000 Rupiah oftewel €3,50. Uiteraard hebben we een kopje geprobeerd, best lekker inderdaad. Daarna hebben we nog naar een hanengevecht gekeken en zijn we weer terug gegaan. Oja, wat ook leuk was: we gingen met 2 scooters naar de coffeefarm. Rowie en ik moesten allebei achterop. Nu is Rowie nogal angstig achter op een scooter dus ik dacht ik ga bij die jonge gozer achterop zitten, die zal wel het hardst rijden. Rowie dus achter op bij de man van het hotel maar wat denkje? Die man neemt z’n zoontje van een jaar of 2 mee (in z’n arm) en z’n neefje ging ook voor op de scooter staan. Met 1 arm sturend en met 4 man op de scooter kwamen ze wat later aan tuffen dus. Gelukkig reed hij voorzichtig maar Rowie vond het niet zo leuk. Dit is goed te zien op de foto die ik gemaakt heb. Terug ging ik maar bij hem achterop!

De volgende ochtend gaan we door naar Ubud town. We verbleven de eerste nacht buiten Ubud en hier is verder niets te doen. ’s Middags rond de middag komen we aan. We hebben toen wat gegeten en door het dorpje gelopen. Ubud is een leuk plaatsje. Het is veel meer toeristisch dan Sangsit maar wel op een leuke manier. Veel restaurantjes en souvenirwinkeltjes enzo. De eerste middag hebben we een beetje rond gelopen en zijn we naar een markt gegaan. Daarna zijn we naar een bar geweest. Hier hebben we gegeten en Ajax – Feyenoord gekeken. Leuke pot was het!

De ochtend daarop gaan we naar het monkeyforest. Wij zaten in een hotel dat 5 minuten van dit bos zit dus we konden het lopend af. Het apen bos is een stukje jungle net naast Ubud en hier leven veel apen (je verwacht het niet!). Je betaald €3,50 entree en dan mag je een rondje door het bos lopen. In dit bos kom je erg veel apen tegen. We hebben dus een rondje gelopen, wat foto’s gemaakt en naar die aapjes gekeken. Leuke beestjes zijn het wel. Op het einde kon je nog bananen kopen om aan die apen te geven. Als je je hand in de lucht hield klom die aap je schouder op om vervolgens die banaan rustig op het gemakkie op je schouder op te eten. Dat levert leuke foto’s op! Daarna zijn we weer wat gaan eten en naar de kapper geweest. Voor mij was het weer nodig. De laatste kapper in Zuidoost Azië. De eerste kapper in Cambodja was natuurlijk drama en daardoor was ik een tijdje getraumatiseerd. Maar eerlijk gezegd heb ik sindsdien alleen maar (redelijk) goede kappers gehad die deden wat ik wilde. Vaak echt spot goedkoop en soms inclusief wasbeurt en massage. Dat ga ik wel missen vrees ik. Verder doen we deze dag niet heel veel. Het ging ’s middag regenen dus we hebben drankjes gedaan en wat gegeten. Daarna zijn we naar bed gegaan.

Op mijn verjaardag (4 april) huren we een scooter. ’s Ochtends zijn we naar de rijstterrassen van Ubud gereden. Dit was leuk, erg mooi om te zien. Gelukkig scheen de zon toen dus we hebben mooie foto’s kunnen maken. Jammer genoeg is het wel erg toeristisch. We waren op tijd dus we hadden er niet veel last van maar toen we weggingen werd het wel aardig druk. Daarna zijn we naar een waterval gereden. Voor mij was het misschien wel de 100ste (nee hoor dat niet) maar voor Rowie pas de 2e. Leuke waterval was het wel weer. Vervolgens hebben we wat gegeten en zijn we naar een zilverhandel winkeltje gereden. Helaas begon het (net als de andere dagen) ’s middags te regen dus we zijn zeiknat aangekomen.

Het winkeltje waar we heen gingen heet Saraswati Silver. Het is het winkeltje naast een grote zilver fabriek op Bali. Ze verkopen hier Best 2 Buddha zilver. Armbanden, kettingen, ringen, noem het maar op. Dit bedrijf maakten in het verleden zilverwaar voor het bekende Buddha 2 Buddha. Het zilver dat ze verkopen is precies het zelfde als het Buddha 2 Buddha die we in Nederland kennen. Het werd namelijk geproduceerd door fabriekjes als deze. Dit bedrijf ging echter op een gegeven moment in haar winkel het zilverwaar aan bezoekers verkopen. Hier zal Buddha 2 Buddha niet blij mee zijn geweest want nu mogen ze het niet meer. Dit bedrijfje heeft dus een eigenmerkje gemaakt: Best 2 Buddha. Nu verkopen ze dus precies de zelfde goederen maar dan met een ander merkje. De kwaliteit komt in ieder geval overeen. Hier hebben we een tijdje gezeten, het e.e.a. aanschaft en toen zijn we weer terug gegaan. ’s Avonds zijn we uiteten gegaan voor mijn verjaardag (niet dat we dit anders niet zouden doen).

En op de laatste dag in Ubud doen we niet zo gek veel. Beetje aan het zwembad liggen, eten en drinken. Na het avond eten bezoeken we nog een traditionele Balinese dansvoorstelling. Bij het paleis van Ubud heb je elke avond heb je z’n voorstelling, dit duurt een 1,5u. Op zich was het bijzonder om te zien maar ik vond het ook wel een beetje saai. Het was niet echt spectaculair. Daarna zijn we naar de bed gegaan. De volgende morgen, 06-04-17, gaan we door naar de 1 naar laatste bestemming: Gilli Trawagan! Nog 5 dagen dan zit het er alweer op..

Geschreven door Giellah