Na Vang Vieng reis ik naar Thakhek in het zuiden van Laos. Vanuit Vang Vieng zijn er alleen rechtstreekse bussen naar Thakhek die om 13:30 vertrekken en om 03:00 ’s ochtends aankomen. Hier zat ik niet zo op te wachten. Ik pak dus zo vroeg mogelijk een bus terug naar Vientiane en hoop dat dezelfde dag door kan naar Thakhek. Ik vertrek om 06:00u met een prive busje. Ik moest wel lachen want toen ik om 6:00u in het busje stapte zat er niemand in. Ik had het busje dus voor mijzelf. Niet voor lang echter want na z’n 30 minuten hadden we denk ik al z’n 5 locals (lokale bevolking) opgepikt. Deze mensen weten dat de bus van 6:00u naar de hoofdstad nooit vol zit en gaan dus langs de weg staan zodat ze zo goedkoop mogelijk die kant op kunnen. Uiteindelijk zat het busje dus ook gewoon echt helemaal vol, lachen.
Eenmaal aangekomen op het busstation van Vientiane vraag ik naar een ticket voor Thakhek maar dit was niet mogelijk, hiervoor moest ik naar het zuidelijke busstation. Ik ga dus met een tuktuk naar het zuidelijke busstation, kom daar om 10:25 aan en vraag gelijk een ticket voor Thakhek. Heel toevallig vertrekt die bus om 10:30u, komt dat even goed uit. Uiteindelijk heb ik evenveel geld betaald als die rechtstreekse rit en stond ik een dag eerder (en niet midden in de nacht) in Thakhek, top!
De bus naar Thakhek was van minder goede kwaliteit dan wat ik tot nu toe gewend ben. De stoelen stonden erbij alsof ze net van de schroothoop waren gehaald, het raampje naast me kon niet dicht en door het hele gangpad stonden houten palen die als steunpaal gebruikt werden (zie foto). Halverwege de rit zakt de Laotiaan naast mij met stoel en al door de vloer (zie foto). Maar goed je moet er ook niet teveel van verwachten natuurlijk. Ik vind het altijd wel leuk om te zien in ieder geval. Thuis in Nederland zouden ze z’n bus absoluut niet inzetten, maar ja ik ben nu eenmaal in Azië!
In Thahek ga ik een scooter loop doen. Je huurt dan een scooter voor een aantal dagen en gaat dan een rondje rijden van z’n 450km. Tijdens dit rondje kom je allerlei grotten en watervallen etc tegen. De meeste doen dit in 4 dagen maar ik heb niet zoveel tijd aangezien m’n visa nog een week geldig is en ik ook nog Pakse en the 4000 islands wil zien. Nadat ik een scooter heb gehuurd ga ik opzoek naar mensen die met mij mee willen. Helaas bleek het dat Thakhek momenteel een beetje uitgestorven was. Ik kon namelijk niet veel mensen vinden. Ik heb wel een aantal mensen gesproken maar iedereen stelde uit het omdat het net begon te regenen. Aangezien ik geen tijd heb om het uit te stellen en de scooter al gehuurd had ga ik maar alleen. Uiteindelijk heb ik de rit in 2 dagen gedaan, halverwege ergens overnacht in een guesthouse. Het was wel leuk maar dit soort dingen zijn met een groep toch veel leuker. Naast dat heeft het bijna constant geregend toen ik op de scooter zat. Alleen het laatste stuk van ongeveer 3 uur scheen de zon. Door de rijwind voelde ik niet dat die aan het branden was en dus had ik me niet ingesmeerd. Dus je verwacht het al; ik ben in die 3 korte uurtjes waarin ik eindelijk zon had nog aardig verbrand.
Toen ik terug kwam na m’n scooter rit heb ik besloten om gelijk door te gaan. Ik had nog wel even kunnen blijven want het schijnt een leuk stadje te zijn maar ik voelde me een beetje ellendig (moe, rugpijn en diarree) dus had ook niet veel zin om te gaan stappen ’s avonds. En zoals ik al aangaf heb ik niet zoveel tijd meer over voor m’n visa verloopt, dus heb ik een busticket geregeld naar de stad Pakse, vertrektijd: 23:00u. Nog even 6 uurtjes mezelf zien te vermaken dus. Ik ga dus lekker op een “terrasje” zitten midden in de stad. Heel toevallig lopen er 2 bekenden voorbij. Het zijn Daan en Sophie, het Nederlandse stel met wie ik het ziplinen heb gedaan. Ik kwam ze toevallig ook al in Vang Vieng tegen vlak voordat ik weg ging. Dus ik had eindelijk weer iemand om tegen aan te lullen.
Geschreven door Giellah