De volgende dag besluit ik naar Vang Vieng te gaan aangezien er verder niet zoveel te doen is in Vientiane. Ik boek een bus voor omgerekend 6 euro. Niet veel geld natuurlijk voor een busrit van ongeveer 4 uur. Daarna ga ik naar de supermarkt om wat eten en drinken te halen voor de busrit. Hier betaal ik omgerekend 3.10 euro voor 2 zakjes chips, 1 zak snoep en een liter water. Meer dan de helft van het bedrag voor de bus inderdaad, lachen.

De busrit naar Vang Vieng was goed te doen. Anderhalf uur later vertrokken dan gepland maar ja dat is Azië. Eenmaal in Vang Vieng aangekomen zoek ik Dustin en Ymke op. De volgende dag gaan zij weer verder, deze keer naar Luang Prabang. Ik begon een beetje te twijfelen of ik niet met ze mee wou gaan. Ze gingen namelijk precies het zelfde doen als ik, paar dagen chillen in Luang Prabang, daarna met de slowboat over de rivier naar Huay Xai. Om daar mee te doen aan The Gibbon Experience (hierover later meer). Ik had ook eerst een aantal dagen in Vang Vieng kunnen blijven aangezien daar ook zat te doen is maar ik zou op de terug weg richting het zuiden toch nog weer langs Vang Vieng komen dus ik besloot om met hun mee te gaan.

Met Dustin en Ymke pak ik dus de bus naar het noorden. De busreis was redelijk hobbelig en duurde langer dan verwacht. Onderweg boven op een berg wel echt een prachtige foto gemaakt! Toen we eenmaal aankwamen in Luang Prabang zijn we gelijk naar een hostel gegaan waar Dustin en Ymke van hadden gehoord. Tot nu toe zeker weten het beste hostel. We hebben met z’n 3e een 8 persoons dorm met badkamer voor onszelf. Alles ziet er zeer netjes uit, het hostel is dan ook nog geen jaar uit. Maar het mooiste van alles is dat we een stortdouche hebben! Met warm water! Dit had ik niet verwacht voor 5 eu per nacht.

We gaan eten bij een klein restaurantje. Ik eet een heerlijk bord Pad thai voor omgerekend 1.70 euro. Dat zijn de betere prijzen. Tijdens het eten gebeurde er wat grappigs. Ik zie in mijn ooghoek opeens dat iemand een foto van me aan het maken is. Het was de eigenaresse. Toen ik haar aankeek schrok ze een beetje en deed ze haar telefoon weg. Dus ik zei natuurlijk nee joh maak maar een foto. Dus haar zoontje van een jaar of 5 komt er snel bij en gaat met me op de foto. Ik denk dat ze gewoon nog nooit z’n knappe westerling hadden gezien en dat ze dachten daar moeten we mee op de foto. Nee, heb geen idee. Uiteindelijk is het in ieder geval een leuke foto geworden.

De volgende dagen zijn niet zo boeiend. In Luang Prabang doen we niet zo super veel. Overdag zijn we naar een waterval geweest die wel erg mooi was. Een foto zegt meer dan duizend woorden dus bij deze.. zie foto’s.

1 van de avonden gaan we “stappen” hier in Luang Prabang samen met nog wat meer Nederlanders die we ontmoet hebben (je wordt hier in Laos echt doodgegooid met Nederlanders). We gaan naar Utopia, een hele leuke tent waar je gezellig een drankje kan doen. Deze tent gaat echter om 23:00u al dicht en dan verhuist de menigte zich massaal naar de bowling baan hier in de stad. Dit komt omdat alles dicht gaat om 23:00u op de bowlingbaan na, die blijft tot 6:00u open en schenkt gewoon bier. Ik heb me laten vertellen dat alle tenten in Luang Prabang om 23:00u dicht moeten gaan omdat de bowlingbaan eigendom is van de Chinese maffia en het schijnt dat als je niet naar hen luistert als horecaondernemer zijnde ze je een kopje kleiner maken. Wel geinig dat je dan staat te bowlen voor 2 eu per persoon, biertje van 640ml kost 1.50 eu per persoon. Echt rijk zullen ze er dus niet van worden.

Op maandag avond hebben we het lichtjesfestival meegemaakt in Luang Prabang. Overal op straat waren kaarsen en lataarns te vinden. Er was vuurwerk en een grote stoet met papierenboten die door de locals gemaakt waren. Deze boten werden uiteindelijk allemaal op de rivier gezet als offering. Wel indrukwekkend om te zien.

Op 1 van de dagen in Luang Prabang staan we om 5.15 op om te zien hoe de monniken eten wordt gegeven. Ze lopen dan door de stad om eten te krijgen van boeddhistische vrouwen, zelf kopen ze namelijk geen eten. Het leek ons wel leuk om dit een keer te zien. Ik kon echter niet in slaap komen de nacht daarvoor omdat de Poolse vrouw die boven mij sliep onwijs hard lag te snurken. Naast dat zijn er 2 mensen uit geweest om te plassen, nog eens 2 kwamen redelijk luidruchtig thuis toen ik probeerde te slapen. Tja, hostels hé. Maar aangezien ik dus maar een uur of 4 had geslapen was ik dus nog niet helemaal wakker toen ik naar beneden gingen om half 6. Het resultaat was dat ik een traptrede miste en m’n voet aardig bezeerde. Het begon al goed dus. Uiteindelijk was het wel interessant om de monniken te zien maar ik zal er niet nog een keer een wekker voor zetten.

Nu ik mijn voet bezeerd heb komen m’n plannen een beetje in gevaar.. Zoals ik al zei was ik van plan om mee te doen aan The Gibbon Experience. Dit is een activiteit in een plaatsje in het westen van Laos. Je verblijft een nacht (2 dagen) in de jungle. Overdag ben je de hele dag bezig met hiken, klimmen en ziplinen. ’S Nachts slaap je in een boomhut op 40m hoogte. En je hebt kans dat je o.a. de Gibbon aap kan spotten. Echt gaaf dus alleen met een mank poot ga ik daar natuurlijk niet aan mee doen.

Geschreven door Giellah