We proberen zoveel mogelijk Italiaans en Google translate is zeer behulpzaam in onze conversatie met Florian. We kunnen de nectarine niet meenemen in de rugzak, de titel van vandaag. Florian heeft het familiehotel (sinds 1929)  overgenomen en werkt zich een slag in de rondte. Hij heeft Engels geleerd om de pelligrini te woord te kunnen staan. Een geboren gastheer. Heerlijk.
We hebben heerlijk geslapen en zijn laat wakker geworden.
We vertrekken om kwart voor 9, en beginnen al meteen lekker te stijgen. We lopen door wijnvelden, we zien en plukken rijpe vijgen en pruimen. Het land van overvloed.
Al met al wordt het wel vrij warm. De prachtige bergen aan alle kanten zijn zo mooi dat we vooral met veel plezier lopen. Het voortdurend stijgen en dalen doet het tempo geen goed. We zijn blij dat we de eerste etappe in tweeën hebben gehakt.
De eerste kaarsjes steken we aan in de St Petruskerk in Chatillon.
In Saint-Vincent, een levendig vakantieplaatsje met thermen, komen we in een heerlijk hotel terecht en bij het avondeten worden we weer getrakteerd op geweldige uitzichten. We kijken tot diep in het Aostadal aan de ene kant en in het noordzuiddal naar Verres aan de andere kant. Met pizza erbij. We beginnen er weer in te komen.
Voor het pelgrimgevoel gaan we morgen naar een jeugdherberg. Oordoppen in de aanslag!

Geschreven door Gemmas.reisdagboek