16 juli van Trier via Filsch met bus en te voet verder naar Reinsfeld, 30 km 800 m stijgen

Net verlost van de Eifelsteig en daar staan we oog in oog met de Hunsruck. We kennen de beelden uit de Heimat (1984, 2004 Edgar Reitz) met hooggelegen velden en akkers, weidse uitzichten en een enkele boom.

Maar ook de valleien zijn diep en het Hochwald waar we doorheen moeten is pittiger dan verwacht. De bospaden lopen noord - zuid terwijl wij naar het oosten willen. Er zijn geen route aanwijzingen, de Saar Hunsruck rundwaderweg gaat niet naar Reinsfeld en ook het GPS spoor van Luuk gaat niet door dit bos. Toch is het op kaart de kortste route en om het hoogste punt - de rote kopf van 700 m - moet toch een pad liggen? Ik val in de modder, Marleen trekt haar hoedje nog maar eens over de oren en we stappen dapper door.

Een asfaltweg met het verlossende bord ‘4 km Reinsfeld’ biedt uitkomst. We marcheren in ganzenpas langs de weg en bereiken het koele Jagdlust in Reinsfeld. Een prima plek van 4 generaties hoteleigenaren. We zijn samen met 1 andere reiziger de enige gasten. Wel loopt het terras vol met buurtbewoners die in onnavolgbaar Duits van hun Bitburg genieten.

De leerpuntjes van deze dag:

• de kortste route is niet altijd de slimste
• als ze het in Duitsland over een groot bos hebben, dan bedoelen ze ook een groot bos
• als het moet kunnen wij best meer dan 30 km lopen
• rusten is wel verstandig.

Geschreven door Gemmas.reisdagboek