Vandaag een kort dagje zeilen. Ook lekker maar de echte reden is dat we rekening moeten houden met het getij. Dat geldt voor zowel de vaargebieden als voor de havens. Het hele gebied ligt vol zandbanken waar de diepte ongeveer 1 a 2 meter is. Sommige havens kan je alleen bereiken met hoogwater en dat wordt dus veel rekenen.

Veel havens zien er bij laag water dan ook vreemd uit. Zand, zand en nog eens zand en boten die op hun zijde liggen.

We verlaten met twee boten Burnham-on-Crouch. De eindbestemming (West Mersea) is een zeillocatie bij uitstek. Bij aankomst vallen we in diverse zeilwedstrijden van optimisten en meer van dat kleine spul. We zullen maar even wat afstand nemen. Na wat zoeken hebben we vlak bij elkaar een mooring gevonden. Leuk zo’n mooring maar hoe gaan we nu contact leggen met elkaar? Zwemmen?

De havenmeester geeft ons het marifoonkanaal van de watertaxi maar dat kanaal werkt niet op onze marifoon. Ik laat de Engelsen kennis maken met mijn stemgeluid en dat werkt dus wel, in no time is de watertaxi bij onze boot. We moeten wel vaart maken want om 20:30 vaart hij voor het laatst. Voordeel is dat je op tijd in je bed ligt. En dat wordt een keer tijd. Het is nog iedere avond laat naar bed en vroeg eruit. Het blijkt dat wij alleen slecht zijn in goede voornemens.

De zon breekt goed door en dat betekent een pintje op het terras en een pizza er achter aan. Een mooiere afsluiting bestaat (bijna) niet.

Ben benieuwd naar morgen maar dat wordt nog even puzzelen. Langzaam komt de eindbestemming in zicht. Ik gok er op dat het Ipswich gaat worden. We shall see and overcome.

Cheers

De Vic’s Blue in West Mersea
Zeilde zo snel, het was spicy.
Met een bries door het want,
En het anker aan land,
Ging ze sneller op zee dan menig Ferrari

Geschreven door Dicks.zeilverslag